هفته‌نامه اکونومیست هفته قبل در حالی خبر از امکان میزبانی ایران در کنار قطر داده که میزبان مسابقات جام جهانی 2022 در اولین فرصت این خبر را تکذیب کرده است.

کشور قطر در حال حاضر مانند سالیان گذشته و میزبان‌های گذشته از وعده‌ خود برای فراهم ساختن زیرساخت‌های جام جهانی عقب مانده و همه را به این پیش‌بینی رسانده که برای برگزاری جام جهانی نیاز به کمک کشورهای همسایه دارد و از آنجایی که کشورهای عربی رابطه‌ای نه چندان خوب با قطر دارند پیش بینی به سمت میزبانی کمکی ایران از مسابقات جام جهانی کشیده شده است.

البته هرچند مسوول کمیته مسابقات جام‌جهانی همه چیز را از بیخ و بن تکذیب کرده است. اما تکذیب خبر اکونومیست بیش از اینکه به ایران مربوط باشد به فراهم شدن شرایط میزبانی در قطر مربوط است. در اصل قطری‌ها برای اینکه احتمال پس گرفتن میزبانی پرحرف و حدیث‌شان بوجود نیاید کمبودهایشان را تکذیب و اعلام کرده‌اند که در وقت لازم بیش از توافقات‌شان آماده خدمت‌رسانی خواهند بود. اما حقیقت چیز دیگری است و قول و قرارهایی پیش از این هم برای کمک به قطر بین مسوولان ایران و این کشور گذاشته شده و ایران قول داده که تا حد امکان قطر را برای برگزاری این مسابقات یاری کند. هرچند که یاری برای برگزاری خوب مسابقات با آنچه کمک در میزبانی نامیده می‌شود متفاوت است.

هرچند قطر قول ساخت 100 هزار هتل و 8 استادیوم را داده و در این پروژه‌ها کار را به نیمه رسانده اماکوچک بودن کشور قطر فرصت و تهدیدی برای برگزاری مسابقات خوب به حساب می‌آید.در اصل توریست‌هایی که برای دیدن مسابقات به قطر می‌آیند به واسطه کوچک بودن این کشور فرصت سیاحت را از دست خواهند داد واین در حالی است که اکثر مخاطبان جام جهانی به دیدن مسابقات به چشم یک فرصت برای سفر به قسمتی از کره زمین نگاه می‌کنند. در روسیه چنین شرایطی به واسطه قدمت تاریخی و وسط کشور فراهم است اما قطر علی رغم داشتن مراکز تفریحی و خرید به روز دنیا از داشتن بنیه تاریخی برای سرگرمی توریست‌ها محروم است.

میزبانی مشترک به این معنی که استادیومی در ایران مسوول میزبانی باشد و یا هتل های ایرانی در اختیار گردشگران قرار بگیرد تا حد زیادی غیرممکن است. دلیل اصلی را هم می‌شود در تفاوت‌های قانونی زندگی در ایران وکشورهای همسایه پیدا کرد. قانون حجاب  در ایران و ممنوعیت سرو نوشابه‌های الکلی محدودیت‌های ویژه‌ای به حساب می‌آید که نمی‌شود  تعدادی از توریست‌ها را مجبور کرد به خاطر دیدن مسابقه تیم‌شان این قوانین را بپذیزند. اما ایران و قطر توافق کرده‌اند که ایران شرایط صدور ویزای آسان را برای میهمان‌های جام‌جهانی فراهم کند که هر کدام در صورت نیازشان به انتخاب هتلی در جزیره کیش دست بزنند.

در اصل ایران کشور همراه قطر در میزبانی جام جهانی خواهد بود نه میزبان و مسیر این همراهی در آسان‌تر شدن سفر مخاطبان جام جهانی به ایران است. قطر زیرساخت‌های خود را برای مسابقات آماده می‌کند وایران هم در هنگام برگزاری مسابقات آماده سرویس دادن به توریست‌ها خواهد بود. البته این مساله فقط برای اسکان نیست و پروازهای ویژه از قطر به شهرهای سیاحتی ایران پروژه دیگر ایران-قطر است آن هم برای کسانی که به قطر برای دیدن جام جهانی آمده‌اند اما در میان برگزاری مسابقات تصمیم‌ می‌گیرند سفری هم به اطراف داشته باشند.

البته در روزهایی که رابطه خوب عربستان وامارات با قطر در جریان بود هم مذاکراتی برای کمک ایران به قطر انجام گرفت. آن مذاکرات هم بیش از آنکه جنبه سیاسی داشته باشد جنیه فرهنگی داشت. کشور چهارفصل ایران با نقاط توریستی متفاوت و جذاب و شهرهایی مانند اصفهان ، شیراز ، تبریز و ... وسوسه‌ای نا تمام برای توریست‌هایی خواهد بود که به قطر آمده‌اند اما می‌خواهند با یک پرواز نهایتا 2 ساعتی به مکان‌های تاریخی و گردشگری برسند. 
شاید توضیح کامل این طور باشد که ایران با تفاوت‌های فرهنگی‌اش فعلا حتی نمی‌تواند میزبان جام‌جهانی اشتراکی باشد اما می‌تواند کمک حال قطر برای برگزاری یک جام جهانی خوب باشد .