دیروز دوشنبه (۹ بهمن ماه) برلوسکونی به بروکسل رفت تا ضمن اینکه حزب خود را حزبی «مسوول» در انتخابات آتی معرفی کند تلاش کند تا رهبران اروپا را نیز متقاعد سازد. براساس گزارش‌های رسانه‌های مرتبط با برلوسکونی، وی در بروکسل با سیاستمداران راست میانه مانند «آنتونیو تاجانی»، رئیس پارلمان اروپایی و عضو «فورزا ایتالیا» (حزب متبوع برلوسکونی) و ژان کلود یونکر، رئیس کمیسیون اروپایی دیدار کرد.
وعده‌های برلوسکونی چه بود؟گزارشگر سی‌ان‌ان می‌نویسد او در سفر به قلب اروپا (بروکسل) متعهد شد که کسری بودجه ایتالیا را منطبق با قوانین اروپا روی ۳ درصد تولید ناخالص داخلی نگه دارد. این درحالی است که در دولت او کسری بودجه در اوج بحران بدهی اروپا به ۱۲۰ درصد تولید ناخالص داخلی رسید. «لورنزو کودونو»، استاد مدعو در مدرسه اقتصادی لندن و اقتصاددان ارشد سابق در خزانه‌داری ایتالیا، به سی‌ان‌ان گفت: «تا دو ماه پیش او در حال حرکت به سوی راست بود تا لگا نورد را راضی نگه دارد. اکنون در مسیری حرکت می‌کند تا بروکسل را مطمئن سازد که در میانه چشم‌انداز سیاسی قرار دارد و از راست به میانه‌روی حرکت کرده است.» از آنجا که این ترس وجود دارد که مبادا حزب ۵ ستاره ضداروپایی تهدیدی بر پول واحد اروپایی باشد و این نگرانی که بخش بانکی بدهکار ایتالیا از پتانسیل ایجاد بحرانی جدید برخوردار است، سیاستمداران ارشد بروکسل ظاهرا آماده استقبال از او برای بازگشت به میدان هستند.
«مانفرد وبر»، سیاستمدار محافظه‌کار آلمانی و رئیس گروه راست میانه در پارلمان اروپایی، به خبرگزاری RAI ایتالیا گفت: «برلوسکونی یک سیاستمدار بزرگ است. او تجربه زیادی در حکمرانی و سیاست‌ورزی دارد.» او که در رسانه‌های ایتالیایی به‌خاطر پیوند مو و کارهایی از این دست مورد تمسخر است می‌داند که برخی ترفندها در بازگشت دوباره‌اش لازم است. او رسانه‌های بزرگی در اختیار دارد و در بسیاری از انتخابات قبلی و در کمپین‌هایش با حضور در رسانه‌های خودش ارتباطات گسترده‌ای با مردم برقرار می‌ساخت، به‌گونه‌ای که برخی راز موفقیت او را در رسانه‌هایش می‌دانند که توانسته‌اند ارتباط مستقیمی میان او و مردم برقرار سازند. گزارشگر سی‌ان‌ان می‌نویسد: «به‌خاطر همین ارتباط مستقیم بود که او نیازی به رسانه‌های اجتماعی احساس نکرد.» او سال گذشته به فیس بوک پیوست و میلیون‌ها فالوئر دارد.
امپراتوری آقای نخستوزیرپیش از اینکه برلوسکونی وارد دنیای بیزینس، مشاور املاک و امپراتوری رسانه‌ای (که به غول «Mediaset» تبدیل شد) شود کار خود را به‌عنوان یک خواننده در کشتی کروز شروع کرد. او همچنین بیش از ۳۰ سال مالک باشگاه «آ.ث. میلان» بود و چهار دوره هم نخست‌وزیری ایتالیا را در کارنامه دارد. اگرچه او تقلای زیادی دارد تا بار دیگر به قدرت بازگردد اما گزارشگر سی‌ان‌ان می‌نویسد بعید است چنین اتفاقی روی دهد زیرا او به‌دلیل اتهامات مربوط به فساد سیاسی، اقتصادی و جنسی‌اش از پارلمان اخراج شد و افزون بر این، براساس حکم دادگاه حق تصدی مشاغل دولتی را (به‌دلیل رشوه و تقلب در مالیات) ندارد. هرچند در ایتالیا به «شوالیه» معروف است اما برلوسکونی در گام اول باید تلاش کند تا محدودیت «دادگاه اروپایی حقوق بشر» علیه خود را بردارد اما بعید است چنین اتفاقی روی دهد.
برلوسکونی در تلاش‌های جدید خود می‌کوشد تا چنین وانمود کند که «مالیات می‌پردازد» و «عاشق حیوانات» است. او همچنین وعده بازنشستگی هزار دلاری برای مستمری‌بگیران را مطرح کرده است. او دوست نزدیک ولادیمیر پوتین است و گاهی تعطیلات را با هم سر می‌کنند. با این حال، هستند کسانی که ترامپ و برلوسکونی را با هم مقایسه کنند. او در فیس بوک نوشت هیچ دیداری با ترامپ نداشته اما افزود: «سال‌ها او به‌عنوان یک ستاره تلویزیونی میهمان خانه آمریکایی‌ها بود.» برخی ترامپ را نسخه مدرن‌تر و به روزشده‌تری از برلوسکونی می‌پندارند و می‌گویند ترامپ وامدار برلوسکونی «پدر پوپولیسم مدرن» است. نخست‌وزیر سابق ایتالیا دو بار ازدواج کرده و ۵ فرزند دارد. برلوسکونی به نوشته فوربس در سال ۲۰۱۷، ثروتمندتر از ترامپ است. او در رتبه ۱۹۹ و ترامپ در رتبه ۲۴۸ قرار دارد. با این حال، کلارک بر این باور است که اگرچه وی محدودیت‌های قانونی زیادی دارد اما به‌واسطه دسترسی به صفحات تلویزیونی شاید چیزی نتواند او را به‌عنوان «چهره جدید ایتالیا» متوقف سازد. در بهترین حالت، ممکن است او «مغز پشت پرده دولت بعدی باشد» یعنی اگرچه ممکن است رسما پستی نداشته باشد اما اندیشه‌هایش و مشاوره‌اش «در پشت دولت بعدی خواهد بود.»
