محسن مهدیان در کانال تلگرامی خود نوشت؛

اما کدام 3 آسیب؟!
یکم. اَبَر اتاق خبر

نقش اتاق خبر در هر رسانه چیست؟ ضریب دادن به اخبار؛ کدام خبر مهمتر و کدام بی اهمیت تر است. امروز توئیتر نقش یک ابر اتاق خبر را بازی می کند.
اتاق خبر همه رسانه ها چشمشان به این اتاق شیشه ایست. چه بخواهند چه نخواهند. چه معترف باشند و چه تجاهل ورزند. هشتگ ترند شده، سوژه اصلی رسانه هاست. حتا صدا و سیما نیز مفری ندارد، با همه یال و کوپالش.

دوم. طعنه گوئی و زخم زبان.

توئیتر ادبیات رسانه ای را جابجا کرده است. بزودی این ادبیات بر زبان رایج مردم هم اثر می گذارد. ادبیات توئیتر به جهت مختصر نویسی، تعریضی و پر از گوشه و کنایه است. توئیت قوی تر #حرف_گوشه‌دار و #زخم_زبان بُرَّنده ترست؛ نگران باشیم.

سوم. هم خوردن پلشتی ها.

توئیتر باعث شده است زشتی ها و ناپاکی فرهنگی جامعه "هم" بخورد و بالا بیاید. احتمالا من و شما تا حالا فکر می کردیم، جامعه مان هرچقدر بد است اما ضد قرآن و ضدامام حسین نداریم. هرچه باشد دیگر ملحد نداریم. شیطان پرست نداریم.
توئیتر کمک کرده است هنگامه چرکینی شکل بگیرد که ناپاکی و آلودگی ها رو بیاید ونمایان شود. به اقلیت هم نمی رسند؛ اما هستند.

بدتر اینکه این نوع پلشتی ها به همدیگر "دم" می دهند؛ مثل بی حیایی های اخلاقی توئیتر که شرم آور و آزرم سوز است.

و اما آورده مهم توئیتر؛
باطن نمائی...

باطنِ بخشی از اصلاحات، ظاهرِ بخشی از توئیترست. توئیتر نفاق شکن است و باطن یک جریان در جامعه را نمایان کرده است.
امروز هشتگ براندازم شکل گرفته است؛ باید به فال نیک گرفت. این جریان تا چند سال پیش شعارش یاحسین میرحسین بود.

این نفاق شکنی تکلیف خیلی از مسائل را روشن کرده است. اولا رشد انقلاب است؛ #مردم از #نامردم قابل شناسائی اند.
پایگاه اصلاح طلبی نیز واقعی تر شده و می شود. اصلاحات که یک روز حاضر نبود مرزش را با ضدانقلاب روشن کند امروز ناچارست مرزش را با پایگاه اجتماعیش تعیین کند. یا باید مرزبندی کنند یا همراهی. هر کدام را انتخاب کنند، رشد سیاسی است.