روح‌الله اسلامی در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان این‌که «آمریکا تلاش می‌کند توپ را در زمین ایران بیاندازد»، اظهار کرد: ایالات متحده به علاوه این‌که درصدد همراه کردن کشورهای اروپایی با خود است، بدنبال این است که نشان دهد ایران ناقض حقوق بشر است و گوشه چشمی هم به ایجاد فضای آشوب در کشورمان دارد تا عنوان کند که ایران دیگر قابل مذاکره نیست، از طرفی شرط‌هایی را برای ایران خواهد گذاشت که قابل اجرا نباشد، بعنوان مثال بازدید از مراکز نظامی را مطرح می‌کند که قطعا هیچ کشوری چنین شرطی را نمی‌پذیرد و بوسیله این عوامل سپس از برجام خارج خواهد شد.
وی تصریح کرد: ایران در توافق هسته‌ای، آمریکا را در شرایطی قرار داد که سود ایران از این توافق بیشتر است و بجز محدود کردن درصد غنی سازی، آمریکا سودی نبرده، از طرفی این توافق با اوباما بسته شده بود، همچنین باتوجه به شعارهای نامزدها در رقابت‌های انتخاباتی، زمانی که جناح مخالف آن رای آورد تلاش می‌کند تا توافق را خفیف و کوچک نشان دهد.
وی افزود: ترامپ بیان می‌کند که این توافق 10 ساله است و باید برای همیشه ایران محدود شود، ایران قابل مذاکره نیست و باید به دنبال براندازی آن باشیم، جلوی دخالت‌های ایران در منطقه و فعالیت‌های موشکی‌اش می‌بایست گرفته شود و همچنین اوباما را مورد نقد قرار می‌دهد که چگونه مذاکره کردید که امتیازهای زیادی به ایران داده‌اید؛ بنابراین باید در این توافق تجدید نظری صورت بگیرد تا مطمئن باشیم ایران همیشه ضعیف می‌ماند.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: چنانچه ایران از برجام خارج شود قدرت چانه زنی‌اش در دنیا کاهش خواهد یافت و کشورهایی مانند ژاپن، چین و ... هم مراودات اقتصادی‌شان را کاهش خواهند داد.
وی با اشاره به اعمال تحریم های جدید علیه کشورمان توسط آمریکا ابراز عقیده کرد: عامل اصلی تحریم‌های اخیر آشوبی بود که اخیرا در کشور ایجاد شد. زمانی که اعتراض های مردم از حالت عادی خارج شد، جنبه امنیتی به خود گرفت، جو رسانه‌ای ایجاد شد و برخی کشورها بیان کردند که می‌بایست از این اعتراض‌ها حمایت کنیم و آمریکا برای کمک به اعتراض‌ها و جو آشوب، تحریم هایی را علیه اشخاص و ... تصویب کرد. باتوجه به تاکید آمریکا بر روی استراتژی تحریم ایران نیز باید برنامه‌هایی را داشته باشد تا بواسطه تحریم ضررهای شدید نکند.
این استاد علوم سیاسی با بیان این‌که «سه نوع تحریم علیه کشورمان تاکنون وجود داشته است»، بیان کرد: خطرناک‌ترین تحریم ها، تحریم های شورای امنیت بوده که بواسطه توافق هسته ای اکثرا رفع شد، نوع دیگر تحریم ها از سوی اتحادیه اروپاست که عمدتا به مباحث حقوق بشری مربوط می‌شود و یک نوع هم تحریم های یک جانبه کنگره از جانب دولت آمریکا می‌باشد که به دلیل نفوذ زیاد اقتصادی و نظامی ایالات متحده در کشورها انجام می شود و بر روی ارتباط بسیاری از کشورها، سرمایه گذارها و بانک ها تاثیر گذار است.
اسلامی گفت: در داخل کشورها قدرت مرکزی وجود دارد که از اجرای قوانین تصویب شده حمایت می کند و چنانچه کسی قوانین و توافق‌ها را نقض کند مجازات خواهد شد، اما در فضای بین‌الملل چنین مسئله‌ای وجود ندارد و قوانین بین المللی لزوما ضمانت اجرا در محیط بین الملل را ندارند، توافق ایران و 1+5 را هم می بایست در همین بستر مورد بررسی قرار دهیم.
وی با بیان این‌که «در نظام بین الملل حرف آخر را قدرت کشورها می‌زند»، اظهار کرد: دو مکانیزم برای این مسئله وجود دارد؛ اول این‌که باید قدرت نظامی و اقتصادی خود کشورها زیاد باشد یا متحدان قدرتمندی داشته باشند؛ در این صورت می‌توان انتظار داشت توافق‌هایی که صورت میپذیرد ضمانت اجرایی توسط دیگران را داشته باشد اما اگر کشوری ضعیف باشد، حتی در صورت حمایت قوانین بین المللی هم امکان زیر پا گذاشتن توافق ها وجود دارد و به عبارتی یک فضای هرج و مرج را در نظام بین الملل شاهد هستیم. مردم در دور اول و دور دومی که به آقای روحانی رای دادند به دنبال این بودند که ایران سیاست هوشمندانه‌تری را در سیاست خارجی دنبال کند؛ باید ضمن عقب نشینی نکردن از مواضع‌مان بتوانیم علاوه بر توان نظامی فعالیت‌های دیپلماتیک سیاسی را هم به صورت قوی تر دنبال کنیم و به عبارتی در کنار امور نظامی، بتوانیم جنبه دیپلماسی را هم داشته باشیم.
وی ادامه داد: این اتفاق در دور اول دولت روحانی به خوبی انجام شد و دولت توانست کشورهای اروپایی و آمریکا را در بالاترین سطح سر میز مذاکره بیاورد و توافق هسته‌ای بدست آمد، اما در دور دوم هنوز این اتفاق نیفتاده که البته عوامل متعدد خارجی و داخلی داشته است.
اسلامی با اشاره به رقابت های سیاسی دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا در کشور گفت: باتوجه به این که امروز گرایش اصلاح طلب و میانه¬رو دولت را در اختیار دارد، منتقدان دولت که عمدتا اصولگرایان هستند تلاش می کنند سیاست خارجی دولت را نقد کنند. تمامی جناح ها همیشه بدنبال جذب مخاطب هستند تا بتوانند مردم را به سمت خود جذب کنند اما تجمعات اخیر برای هر دو جناح بد بود.
وی متذکر شد: جناح های سیاسی در کشورهای پیشرفته به یکسری مفاهیم همانند حاکمیت ملی، امنیت ملی، منافع ملی و ... اعتقاد دارند و بر روی چنین مسائلی با یکدیگر رقابت نمی‌کنند و درگیری ندارند اما این مسئله در کشور ما به صورت کمرنگ تری دیده می شود و جناح ها اصلا فهمی از منافع ملی کشور ندارند و حاضرند هرکاری برای پیروزی انجام دهند تا سهمی از قدرت داشته باشند که این امر به آموزش سیاسی، تجربه و تخصص بر می گردد که مقداری در کشور ضعیف است.
