به گزارش الف آقای عرب‌لو در یادداشتی کوتاه که برای مجله باسلام فرستاده، از گوشه و کنار کار و فعالیتش می گوید:
هنوز هم وقتی صحنه‌هایی از باغ‌مان یادم می‌افتد ناراحت می‌شوم و افسوس می‌خورم که آخر چرا زودتر اقدامی نکردم؟ از من یا هر باغبانی می‌پرسیدی چرا به باغت رسیدگی نمی‌کنی و محصولت این‌جوری تلف می‌شود فقط می‌توانستیم بگوییم: برسیم که چی بشود؟ آخرش کیلویی پانصد تومان می‌خرند. به نظر من این حرف از طرفی درست بود و از طرفی هم همیشه برایم سوال بود که چه طوری براش راه حل پیدا کنم.
حدود سه چهار سال پیش بود که تصمیم گرفتیم یه وانت هلو و شلیل بار بزنیم برای تره بار قم که شاید محصول‌مان حیف نشود ولی آنجا که رسیدیم صد تا دلیل و برهان آوردند: «این بار به درد نمی‌خورد» و مجبور شدیم بار را برگردانیم و حدود دو تن هلو و شلیل از بین رفت. واقعا برای من با این روش جلو رفتن خیلی سخت بود.
خشک کردن میوه، راهی برای جلوگیری از هدررفت میوه تازه
دو سه سال پیش بود که برادرم به من پیشنهاد داد تا دستگاه میوه خشک کن بگیریم و یک خط تولید برای درست کردن میوه خشک راه بیاندازیم. این پیشنهاد توی ذهنم جرقه‌ای ایجاد کرد. ولی وقتی به قول معروف آمار گرفته بود، گفته بودند خط کامل تولید میوه خشک حدود ۲۰۰ میلیون سرمایه می‌خواهد و این رقم برای ما یک مقدار رویایی بود و همان موقع این پیشنهاد دفن شد. گذشت و بعد از خدمت سربازی وقتی داشتم توی اینترنت جست‌وجو می‌کردم به ذهنم رسید جستجویی بکنم و ببینم دستگاه میوه خشک کن چه طور کار می کند؟ بعد از جستجو و تحقیق به این نتیجه رسیدم با سرمایه‌ای حدود بیست میلیون تومان هم می‌شود این کار را شروع کرد و باقی دستگاه‌ها را بعد به مرور زمان به چرخه اضافه کرد. با یکی از دوستان دوران خدمت که واقعا از نظر اخلاقی شبیه به هم بودیم، تصمیم گرفتیم با هم این تولیدی را در مغازه‌ای پایین خانه مان قرار داشت آغاز کنیم.
در ابتدا دیوار و کف این مغازه حدود ۹۰ متری سیمانی بود ولی به مرور که به قول معروف کار ما گرفت تمام این مغازه را سرامیک کردیم. شاید شروع این کار واقعا برای ما سخت بود چون فقط دو مورد از دستگاه‌های ضروری خط تولید را گرفته بودیم ولی به امید خدا کار را گسترش دادیم و هنوز هم در حال گسترش کارمان هستیم.
مزیت مهمی که این کار برای خودمان و باغ‌داران منطقه داشت این بود که میوه‌هایمان دیگر هدر نمی رفت. با فرآوری میوه‌ها کمک شایانی برای رونق باغداری کرده‌ایم. ما از باغ‌دارانی خرید می‌کنیم که به گفته خودشان برای بار نخست هست که میوه باغ خود را می‌فروشند و تا قبل از این میوه‌هایشان اسراف می‌شد.
خرید ما از آنان دو حُسن دارد اول اینکه از نظر اقتصادی برای آن باغدار سود دارد و دوم: باعث شده با انگیزه بیشتر به باغ خود رسیدگی کند تا میوه خوب تولید کند تا ما آن را خریداری کنیم.
یکی از کارهای خوب ما استفاده از میوه‌های خوب است. سعی می‌کنیم با قیمت بالاتر از حدی که باغدار تصور می‌کند میوه باغ‌داران زحمت‌کش را خریداری کرده تا موجب ایجاد انگیزه برای این قشر زحمت‌کش شود.
فرآوری، بهترین راهکار برای نگهداری میوه‌های اشباع شده در بازار
گاهی میوه‌هایی در مناطقی تولید می‌شود که به دلیل خارج از فصل بودن با استقبال خوبی از طرف مردم مواجه نمی‌شود و همین امر باعث اشباع بازار و قیمت پایین این محصول می‌شود که خود این باعث دلسردی باغدار می‌شود. فرآوری این میوه‌ها بهترین راهکار برای نگهداری و حفظ این محصولات است. به عنوان مثال در مورد میوه، سیب‌هایی که از باغ سیب‌مان به دست می‌آید ما به پنج روش این محصول را فرآوری می‌کنیم و سعی می‌کنیم درصد اتلاف شدن این میوه به صفر برسد:
1- ما هم سیب را به صورت چیپس خشک می‌کنیم که مورد استقبال مشتریان قرار گرفته هست
2- دمنوش سیب را تولید می کنیم.
3- از شیره سیب استفاده می کنیم.
4- سرکه سیب درست می کنیم
5- مربای سیب تولید می کنیم.
این روش‌های به کار رفته برای فرآوری از هدر رفت میوه جلوگیری کرده.
صادرات میوه خشک، فرصتی در دسترس
دولت با حمایت از این صنعت می تواند رونق را به باغداری برگرداند و با توجه به فرصت خوبی که برای صادرات این محصول وجود دارد ارز قابل توجهی را به کشور وارد کند.
با توجه به پتانسیل خوب کشور ایران از نظر چهار فصل بودن و داشتن تنوع زیادی از میوه‌ها می توان بهترین استفاده را از این موقعیت کرد.
وجود کشورهایی در همسایگی ایران که نیاز بالایی برای این محصول دارند هم بهترین دلیل هست برای حمایت کردن از این صنعت.
در حال حاضر ما برای دو نفر شغل مستقیم ایجاد کرده‌ایم ولی با تلاش و توسعه کار می‌خواهیم زمینه اشتغال را برای جوانان سرزمین‌مان فراهم کنیم. ما از روز اول هدف گذاری کرده‌ایم که به بهترین تولیدکننده و صادر کننده در سطح کشور برسیم و برای رسیدن به این هدف یک لحظه هم مردد نمی‌شویم.
