پورتمن که در فستیوال والچر لس آنجلس حاضر شده بود و درباره موج اعتراض زنان فعال در صنعت سینمای هالیوود گفت: به جرات می‌توانم بگویم در هر پروژه‌ای که کار کرده‌ام با تبعیض و آزار جنسی مواجه شده‌ام. او اعتراف کرد که هر چه بیشتر به تجربه‌های گذشته رجوع کرده ، بیش‌تر متوجه فاجعه شده است..

پورتمن به یاد می آورد یک بار تهیه کننده‌ای از او دعوت کرد، با هواپیمای شخصی‌اش همراه با تیم همکار او در کمپانی سفر کنم. دعوتش را پذیرفتم و وقتی داخل هواپیما شدم، فهمیدم فقط ما دو نفر در هواپیما هستیم. اتفاقی نیفتاد اما برای من این وضعیت دشوار بود و به شدت اذیت شدم و به او اعتراض کردم.

یادم می آید مدتی در دوران جوانی‌ام، اصلا و ابدا حاضر نبودم بعضی از صحنه ها را بازی کنم. چون از مرورهای که درباره نقش می خواندم احساس کردم تصویری از من در ذهن مخاطب در حال شکل گرفتن است که دوست ندارم آنرا تقویت کنم.پورتمن معتقد است بخشی از منزوی کردم زنان در لوکیشن فیلم عامدانه است. دور کردن زنان از یکدیگر نوعی استراتژی مدیریتی است.تازه می فهمیم هیچ کدام از قربانیان فکر نمی کردند صدها نفر دیگر هم در شرایط مشابهی قرار دارن.

منبع: روزنامه سینما