بالاخره مذاكرات احزاب موسوم به جامائيكا در تلاش براي تشكيل دولت ائتلافي در آلمان شكست خورد! سال ها است كه اروپاي سياسي در معادلات جهاني اضافه شده و چون نتوانسته هويت سياسي خود را زير سايه دو دارنده حق راي وتو (بريتانيا و فرانسه) تعريف كند، همواره سردرگم، دست و پاگير و گيج به نظر مي رسيد. درخشان ترين سياسي كاري اروپا مشاركت در رسيدن به توافق هسته اي با ايران بود كه پايداري همين دستاوردشان هم به اراده مقامات امريكايي وابسته است! برگزيت زنگ هشدار اغاز انزواي سياسي اروپا بود.
پس از آن فرانسه متكي به عضويت دائم در شوراي امنيت، چاره اي جز رقابت با بريتانياي آزاد پيش روي خود نديد. با اينحال ماكرون تازه به دوران رسيده فرانسه را به سردرگمي فرو برده تا اروپا همچنان چشم انتظار نقش وحدت بخش آلمان بنشيند. امثال ايتاليا هم كه خود گرفتار و اسير مشكلات داخلي هستند و معطل ياري ديگران...
فرشته بانوي آلماني يگانه اميد اروپاييان براي ممانعت از سقوط اعتبار سياسي اروپاست اما اكنون خود چنين به مخمصه افتاده است. اروپا بدون آلمان مقتدر، فرانسه آرمانخواه و مشاركت ملل در پاسداشت ارزش هاي اروپايي (از جمله طي بحران پناهجويان) به مسير اميدبخشي نخواهد رفت. همه قدرت هاي بزرگ جهان هم رضايتمندند از اين لنگ شدن سياست در اروپا! ميل پوتين كه بديهي است و ترامپ نيز صراحتا از ملي گرايي تجليل مي كند.
مشكل بسيار بزرگ است و سياست اروپا هنوز روزني نيافته تا با خصوصيات بازاري بودن آن هماهنگ شود هرچند مي توان از جنبه اي ديگر بر ناسازگاري ارزش هاي تبليغي اروپا با شيوه موثر بازي در سياست بين الملل تمركز داشت. شايد در اجماعي پنهان همه توافق دارند كه اروپا بازاري پايدار باشد به جاي اينكه نقش بازيگري كليدي در معادلات سياسي جهان را بجويد! آينده اروپا بر سر دو راهي است؛ رها كردن بلندپروازي هاي سياسي و ميدان دادن به همگان براي ساختن يك بازار نمونه جهاني يا اينكه اروپاييان در تقلاي ابراز يك چهره سياسي واحد هر روز بيش از پيش به سوي بحران ها و تزلزل در موفقترين بازار مشترك تاريخ بشري گام برخواهند داشت.
(در اين مقطع زماني فراتر از اعضاي اتحاديه اروپا، مرتبطين با پرونده هاي حساسي در ايران، تركيه، ليبي، اوكراين، لبنان و كره شمالي نيز چشم به چگونگي نقش آفريني آلمان در آينده اروپا دارند.)