به گفته کارشناسان آشنا نبودن کودکان و نوجوانان با حقوق خود، نداشتن ارتباط عاطفی صحیح و شفاف خانواده با کودک و ... موجب می‌شود که فرزندان ما بیشتر در معرض خطر آزار و اذیت جنسی از سوی برخی افراد قرار گیرند.
یک مشاور خانواده در این‌باره در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: کودک در سنین شش الی 12 سالگی از نظر جنسی در حالت کمون یا نهفته قرار دارد و هیچ نوع فعالیت جنسی معنی‌داری در این سن وجود ندارد. کودکان ممکن است تنها با جذابیتهای جنسی آشنا باشند و حساسیت والدین نسبت به این موضوع را درک کنند. اما خود درکی از ماهیت عمل جنسی ندارند.
دکتر «علی قره داغی» افزود: مقطع آغاز هر آموزشی دوران کودکی و مدارس است و آموزش باید از همین مقطع شروع شود.
استاد دانشگاه تبریز گفت: صحبت کردن از مسائل جنسی در جای خود، نباید تابو باشد. باید بپذیریم که در آموزش جنسی به کودکان و بزرگسالان کم کاری وحشتناکی کردهایم. سواد جنسی در جامعه ما بسیار پایین بوده و این امر سبب می‌شود هر فردی به آزمون و خطا دست بزند که ریشه برخی آسیب‌های ازدواج نیز همین کم‌سوادی جنسی و آزمون و خطا کردن‌هاست.
روحانیون نقش مهمی در آمادهسازی اذهان عمومی برای آموزش جنسی کودکان دارند
عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز با بیان این‌که ما هیچ نهاد و سازمان متولی برای آموزش‌های جنسی نداریم، گفت: در دین مبین اسلام به مسائل جنسی بسیار پرداخته شده است، روحانیون و علما در کنار مشاوران و روانشناس‌ها باید مردم و به‌ویژه والدین را در مساجد و مدارس آموزش دهند چون صحبت از مسائل جنسی و آموزش اقتضائی آن به کودکان گناه نیست. هم‌چنین آموزش جنسی شامل رعایت بهداشت نواحی جنسی و برخی مسائل فیزیولوژیک نیز می‌شود. برخی کنجکاویهای جنسی لازم بوده و کودک باید بدن خودش را کشف کند.
وی خاطرنشان کرد: آموزش جنسی به کودکان باید به طور سیستمی انجام شده و خانوادهها باید فضای داخل خانواده را برای افزایش دانش و آگاهی جنسی کودکان فراهم کرده و از آسیب‌های وارده جلوگیری کنند، چون آسیب‌های جنسی، از فرد یک قربانی انتقام جو میسازد که آسیب آن به مراتب جبران‌ناپذیرتر از آسیب‌های جسمی هستند.
وی افزود: اندامهای جنسی را باید به کودکان شناساند و مادر باید تأکید کند که کسی حق ندارد این قسمت از بدن تو را لمس کند و آن را ببیند و اگر چنین اتفاقی افتاد، بدون هیچ ترسی حتماً من را در جریان بگذار.
کودکان را به اجبار نبوسید
این مشاور خانواده خاطرنشان کرد: کودکان باید یاد بگیرند که اجازه ندهند نزدیکترین افراد نیز آنان را به اجبار بوسیده و در آغوش بگیرند. بوسیدن اجباری کودک از سوی والدین سبب می‌شود تا قدرت نه گفتن در کودکان پایین بیاید، بنابراین برای بوسیدن کودکان از آنان اجازه بگیرید تا کودک متوجه شود که همه افراد برای بوسیدن و در آغوش گرفتن کودک باید اجازه بگیرند.
وی اظهار کرد: طبق گزارش‌ها و پژوهش‌های انجام شده اغلب افراد آشنا و گاه اقوام درجه یک دختران را مورد آزار جنسی قرار میدهند. از این‌رو مراقبت برای جلوگیری از آزار جنسی کودکان باید از فضای خصوصی و محیط خانه آغاز شود و فضاها و اشخاصی که کودک در ارتباط مستقیم با آنان قرار دارند نیز باید تحت کنترل و مراقبت باشد.
استاد دانشگاه تبریز خاطرنشان کرد: کودکان میتوانند به راحتی به افرادی که برایشان آشنا هستند و کودک آنها را چندین بار در کنار پدر و مادرش دیده، اعتماد کنند. از این‌رو باید در انتخاب پرستار و مراقب کودک، سرایدار ساختمان و رانندهی سرویس مدرسه نیز دقت کرد که این نیز مستلزم آموزش است.
وی یادآور شد: طبق شواهد موجود، سوءاستفادهی جنسی از کودکان بندرت در مدرسه و محله و توسط افراد غریبه اتفاق میافتد، چون کودکان تا حدودی از غریبهها «ناآشنا هراسی» دارند و به حکم صیانت از ذات، از خود مراقبت میکنند (که این در مورد کودکان رها شده و بدسرپرست و بی سرپرست صدق نمی‌کند و آنان به احتمال زیادتری ممکن است مورد سوء قصد جسمی، جنسی و روانشناختی افراد غریبه قرار بگیرند).
