مهر نوشت: این روزها که عطر و بوی ایام شهادت نبی اکرم اسلام (ص) به مشام جان و دل مومنین و مسلمین می رسد، بهترین امور این است که در سیره ی نبوی ، همان سیره ای که یهودی و مسیحی را مجذوب آئین اسلام نمود داشته باشیم و به مهمترین دغدغه و شاید به عبارتی آرزوی نبی اکرم بپردازیم که البته و متاسفانه هیچ گاه و یا حداقل تا زمان کنونی برآورده و محقق نشد.
رسول عطوفت و عقلانیت در طول حیات شصت و چند ساله ی خویش همیشه سعی نمودند با بیان مهمترین مطالبه خویش از امّت اسلامی و در قالب های مختلف گفتاری و نوشتاری ، زمینه را برای تحقق آن امر مهم و جانشین و خلیفه ی بحق آماده ساخته و قلوب و عقول امّت را مهیّای این مهم نمایند . اما آن دغدغه و امر حیاتی چیست ؟
باید گفت در یک کلام خود پیامبر اکرم تبیین و تشریح« ما ترک » خویش را برای امّت خویش انجام داده اند و احتیاجی به تحلیل نیست وقتی تنصیص کلام نبوی موجود است.
اما آن گوهر باقی مانده از پیامبر که تحقق آن مطلوب و مقصود رسول مهربانی بود :
قال صلّی اللّه علیه و آله و سلم: «إنی تارک فیکم الثقلین کتاب اللّه و أهل بیتی، و إنهما لن یفترقا حتی یردا علیّ الحوض»
( أخرجه الحاکم فی ص ۱۴۸ من الجزء الثالث من المستدرک ثم قال: (هذا حدیث صحیح الإسناد علی شرط الشیخین و لم یخرجاه). و أخرجه الذهبی فی تلخیص المستدرک معترفا بصحته علی شرط الشیخین. (منه قدّس سرّه). می گوید این حدیث بر اساس ضوابط بخاری و مسلم حدیث صحیحی است اما آنان نقل نکرده اند)
البته این روایت تا هفت نقل دیگر از کتب تشیع و تسنن دارا می باشد که ما تقریبا مشهورترین نقول را عرض کرده ایم.
من باب مثال نقل دیگری از کتابی دیگر از منابع معتبر:
« و قال صلّی اللّه علیه و آله و سلم: «إنی ترکت فیکم ما إن تمسّکتم به لن تضلّوا بعدی، کتاب اللّه حبل ممدود من السماء إلی الأرض، و عترتی أهل بیتی، و لن یفترقا حتی یردا علیّ الحوض، فانظروا کیف تخلفونی فیهما»
(أخرجه الترمذی عن زید بن أرقم و هو الحدیث ۸۷۴ من أحادیث کنز العمال فی ص ۴۴ من جزئه الأول منه قدّس سرّه)
اکنون این مطلوب نبوی ص را با حدیث قرطاس که در آخرین لحظات حیات پیامبر اتفاق افتاد باید کنار هم گذاشت، لکن بماند که طبق بعض اقوال همین حدیث ثقلین را نیز ، پیامبر در بستر مسمومیتی که از دنیا رخت بسته و به شهادت رسیدند فرمودند(هیتمی، الصواعق المحرقه، ص ۱۵۰.) ، چرا که در آنجا هم پیامبر فرمود بگذارید چیزی را مکتوب نمایم تا بعد از من هیچ گاه گمراه نشوید .
(صحیح بخاری ج۷ ص۱۲۰ المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی، المحقق: محمد زهیر بن ناصر الناصر، الناشر: دار طوق النجاة (مصورة عن السلطانیة بإضافة ترقیم ترقیم محمد فؤاد عبد الباقی)، الطبعة: الأولی، ۱۴۲۲هـ، عدد الأجزاء) و در این حد یث ثقلین هم فرمود اگر به این دو متسمک شوید هیچ گاه گمراه نخواهید شد.
پس تمسّک امّت اسلامی به دو حبل امامت و قرآن سبب هدایت ، « بزرگترین ثمره ی نهضت پیامبر عظیم الشان» بود که نگذاشتند متحقق شود.
امید است که ولو بیش از هزار سال از آن دغدغه محقق نشده گذشته است اما، آحاد مسلمانان بدانند که پیامبر عشق و رحمت برای هوی و هوس خویش و یا هواداری اقربای خود به بیان این مطالب نپرداختند چرا که بنصّ قرآن و ماینطق عن الهوی !
پس گرچه دیر ، اما بهتر از هیچ گاه است، اینکه دوباره فطرت های پاک و صیقل یافته ی به اسلام ناب محمدی (ص) بیدار شوند و تمام همّ و غمّ خویش را برای احقاق و احیای این توصیه و سفارش و دستور نبوی بکار بندند که حقا و انصافا راهی به سوی سعادت و جهان طیبه و فاضله غیر از این راهی که نبی اکرم فرموده اند نیست و نخواهد بود ، چرا که آن حضرت با علم محیط خویش که از جانب حق سرچشمه می گرفت و می جوشید ، تمام اعصار و قرون را مشاهده فرمود و. دید که غیر از قرآن صامت یعنی همین کتاب آسمانی آئین اسلام و قرآن ناطق یعنی علی ابن ابی طالب و اولاد معصومین ایشان (ع) هیچ راهی به سوی قله فوز و رستگاری نیست !
اکنون اگر همین حدیث ثقلین که مقبول نزد سنی و شیعه است محور امّت واقع گردد چه مقدار راه های برون رفت از مشکلات جامعه ی مسلمانان محقق خواهد شد ، من جمله :
لزوم تبعیت و اطاعت محض از اهل بیت که قرین کلام حق اند .
اثبات مرجعیت علمی اهل بیت ع :
همان گونه که مرحوم علامه شرف الدین ره در بحثی که ب شیخ سلیم بشری داشته است ـ در کتاب نفیس المراجعات ـ مرجعیت علمی اهل بیت (ع) و لزوم تبعیت از آنان را ثابت کرده است.
لزوم دوام و استمرار امامت :
امام زرقانی مالکی، از علمای اهل سنت، در شرح المواهب، از علامه سمهودی از اعاظم عامه نقل می کند :« از این حدیث فهمیده می‌شود که تا قیام قیامت کسی از عترت که شایستگی تمسک به او باشد وجود دارد، تا ترغیب مذکور در این حدیث بر او دلالت کند، همچنان که کتاب [یعنی قرآن] چنین است؛ از این رو اینان [یعنی عترت] امان زمینیان‌اند و چون بروند زمینیان می‌روند.»
(امینی، الغدیر، ج۳، ص۱۱۸.)
تقریب مذاهب و جلوگیری از انشقاق امّت و رشد دشمنان قسم خورده ی اسلام :
مانند گفتگو های علامه شرف الدین و شیخ سلیم که بر این محور بوده است و بعد از آن توجه جدّی فحل عالم اسلام ، حضرت آیت الله العظمی بروجردی ره را در بحث تقریب در پی داشته است.
پس :
فلیعمل العاملون !
