به گزارش ایسنا، پزشکان در ایالات متحده آمریکا ممکن است به زودی شروع به تجویز یک قرص کنند که می‌تواند به آنها بگوید که آیا بیماران واقعا داروهایشان را مصرف کرده‌اند یا خیر.

سازمان غذا و دارو اولین "داروی قابل ردیابی دیجیتال" کشور را تایید کرده است تا اطمینان حاصل شود که بیماران از دارو استفاده می‌کنند، زیرا عدم رعایت یک مشکل پرهزینه است که می‌تواند بر سلامت بیمار تاثیر بگذارد.

با این حال نگرانی متخصصان پزشکی در مورد استفاده از قرص‌هایی که می‌توانند ردیابی شوند، در حال افزایش است، به ویژه به این دلیل که داروی تایید شده، آنتی سایکوتیک یا ضد روان‌پریشی است که برای درمان اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

داروهای ضد روان‌پریشی(Antipsychotic) برای مدیریت و درمان رفتارهای جنون مانند هذیان و توهم به خصوص در بیماری‌های اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی ساخته شده‌اند.

اینگونه داروها تاثیر آرام‌کننده یا آرام‌بخش زیادی دارند. بعضی از داروهای ضد روان‌پریشی مانند تورازین (Thorazine)توهم و هذیان بیمار را کاهش می‌دهند ولی سایر داروهای ضد روان‌پریشی مانند کلورازیل بیمار را سر حال می‌آورند و تقویت می‌کنند.

تاثیر اصلی اینگونه داروها کاهش یا حذف نشانه‌های روان‌پریشی از جمله توهم، هذیان، گوشه‌گیری و بی‌احساسی است و برای آرام نگاه‌ داشتن بیماران ساخته نشده‌اند.

مکانیسم اصلی اغلب این داروها مهار گیرنده‌های دوپامینی در مغز است. داروهای آنتی سایکوتیک جدیدتر، اغلب عوارض آنتی کولینرژیک کمتری دارند.

قرص "Abilify MyCite" حاوی حسگر ساخته شده از مس، منیزیم و سیلیکون است که زمانی که اسیدهای معده شروع به فرایند هضم می‌کنند، یک سیگنال الکتریکی تولید می‌کند.

پچ همراه این قرص که باید روی قفسه سینه چسبانده شود، زمان و تاریخ را وقتی که سیگنال را شناسایی می‌کند به اپلیکیشن تلفن همراه ارسال می‌کند. سپس می‌توان این اطلاعات را با پزشک یا اعضای خانواده به اشتراک گذاشت.

در حالی که انتخاب قرص دیجیتال به صورت داوطلبانه است، بدین معنی که شما باید به پوشیدن یک پچ رضایت داشته باشید.

ضمنا بعضی از متخصصان پزشکی نگران هستند که بیمه‌گران ممکن است انگیزه‌ها و تبلیغات زیادی ارائه دهند تا مردم احساس کنند مجبور به استفاده از آن هستند.

این قرص همچنین ممکن است در نهایت به عنوان وسیله‌ای به عنوان وعده یا رهایی بیماران از بیمارستان‌های روانپزشکی مورد نیاز باشد و به مقامات یک راه آسان برای ردیابی افراد داده می‌شود.

گفته می‌شود داروهایی که می‌توانند ردیابی شوند، مزایای زیادی دارند. آنها می‌توانند به متخصصان پزشکی کمک کنند تا بر مصرف داروی افراد سالخورده نظارت داشته باشند، چرا که آنها گاهی فراموش می‌کنند داروهای خود را مصرف کنند.

پزشکان می‌توانند از این گونه قرص‌ها استفاده کنند تا اطمینان حاصل شود که بیماران پس از جراحی، بیش از حد داروی آرام‌بخش شبه مخدر مصرف نمی‌کنند، چرا که می‌تواند به اعتیاد تبدیل شود.

محققان می‌توانند از آنها استفاده کنند تا اطمینان حاصل شود که شرکت‌کنندگان در آزمایش‌های بالینی به درستی برای دریافت دقیق‌ترین نتایج ممکن از داروهای تجربی خود استفاده می‌کنند.