بررسی گزارش عملکرد کشورهای مختلف توسعه یافته و کمتر توسعه یافته در مواجهه با بحران ، نشان می دهد که مدیریت بحران در این کشور ها و کشورهایی نظیر ایران از مضامین یکسانی نمی توانند برخوردار باشند . به بیان دیگر به دلایل مختلف علم مدیریت نتوانسته است سیر تکاملی خود را طی نماید و از عرصه ی دانشگاهی وارد عرصه ی عملیاتی شود.
شاید بتوان تئوری اقتصاد دان مشهور آرتور لوئیز به عنوان دور و تسلل فقر ،را در ایران به تسلسل دستپاچگی مدیران در مواجه با بحران گسترش داد و از آن به عنوان یک نظریه علمی یاد کرد!
مع الوصف پائین بودن سطح توسعه ی علم مدیریت که نمود این وضعیت در بحران هایی نظیر قطار سمنان ، پلاسکو تهران ، زلزله اخیر استان کرمانشاه و... شاهد هستیم که بخشی از آن نیز ریشه در عدم ارتباط ارگانیک بین مراکز آموزشی و به روز دنیا و بدنه مدیریتی کشور دارد معلول پائین بودن سطح علمی و نگاه عالمانه در سطح کلان کشوری است .
بخش دیگر به عدم تقوای برخی عناصر جناحین سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب باز میگردد که پس از پیروزی در انتخابات ها ، مدیران عرصه های حساس نیز بدون توجه به حداکثر بازدهی مدیر مربوطه با عنایت به میزان انطباق یا انعطاف سیاسی برگزیده خواهند شد و استمرار چنین رویکردی زایش و تکثیر مدیران ناکارآمد ( مدیرانی که قدشان از قد سازمانی خودشان کوتاه تر است) خواهد بود و اینجاست که در مواقع وقوع بحران ناکارآمدی مدیر بیش از پیش نمود خواهد داشت و و عزل یا توبیخ آن مدیر حادث از عدم توانایی در کارزار پیش آمده گره ای از مشکلات مردم حادثه دیده نخواهد گشود و مصداق نوش دارو پس از مرگ سهراب خواهد بود....
متاسفانه نمایندگان محترم مجلس نیز به جای عمل به وظیفه خطیر نظارت بر عملکرد دولت و دقت در این ظرایف استراتژیک حداکثر تمرکز خود را بر روی بازی های سیاسی گذارده اند و آنچه قربانی چنین نگاهی است حق مردم ، توسعه یاقتصادی و بهبود گزینش مدیریتی است و در انتها پس از بروز هر بحران همه تسلیت می گویند ، گوشه سمت چپ تلویزیون روبان مشکی نصب می گردد و همه با هم فقط اظهار همدردی می کنند و این مردم اند که دوباره به صحنه می آیند و آن دولت است که گزارش مدیریت موفق خود را قرائت می کند!!!
إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَومٍ حَتّىٰ يُغَيِّروا ما بِأَنفُسِهِم.............
*پژوهشگر و مدرس اقتصاد
