لازم است شمه ای از آنچه که حکام حجاز در منطقه پدید آورده اند، واکاوی شود؛

1- بیش از دو سال است حکام خونریز حجاز با حملات هوایی گسترده با ائتلاف با 9 کشور عربی، سرزمین یمن و ملت محروم این کشور را تحت شدیدترین بمباران وحشیانه خود قرار داده اند. زیرساخت های یمن با این حملات از بین رفته است. ده ها هزار نفر از مردان، زنان، کودکان و... در این بمباران ها قتل عام شده اند. حتی مراکز آموزشی و بهداشتی و مساجد از تیررس این حملات در امان نمانده اند. حکام حجاز که خود را خادم الحرمین می دانند، مسلمانان مظلوم فقیرترین کشور عربی را قتل عام نموده و با بمب، خانه های آنها را ویران کرده اند.

اکنون هفت میلیون یمنی در معرض قحطی هستند و یک میلیون یمنی نیز از بیماری وبا رنج می برند. مردم آب آشامیدنی و مواد غذایی سالم ندارند و از داشتن دارو و درمان محروم هستند. حکام مستبد عربستان نام این جنایت سازمان یافته را که به اعتراف حقوقدانان آَشنا با حقوق بین الملل، نسل کشی و جنایت جنگی نامیده می شود، «عملیات توفان قاطعیت» نهاده اند. عرب های حجاز از کدام قاطعیت سخن می گویند؟! از قاطعیت مشتی قارون صفت علیه ملتی فقیر به ویژه زنان و کودکان مردم جهان خصوصاً مسلمانان، چه می فهمند؟!

مردم جهان هر روز در رسانه ها تصاویر کودکانی را در آغوش مادران یمنی می بینند که از گرسنگی فقط پوستی بر اسکلت و استخوان صورت شان باقی است. صندوق حمایت از آوارگان سازمان ملل (یونیسف) می گوید: 400 هزار کودک یمنی به خاطر سوء تغذیه شدید با خطر مرگ روبه‌رو هستند. مارک لوکاک، معاون دبیر کل سازمان ملل در امور بشردوستانه می گوید: عربستان همه گذرگاه های منتهی به یمن را بسته و از ارسال کمک های انسان دوستانه به مردم یمن جلوگیری می کند. هم او می گوید: یمن در معرض بزرگ ترین قحطی دهه های اخیر جهان قرار دارد.

این چه منطقی است که در ریاض حاکم است؟! اسلاف سعودی ها در صدر اسلام آب را به روی اهل بیت پیامبر (ص) و یاران امام حسین (ع) بستند، امروز نیز فرزندان یزید در ریاض آب و غذا را به روی یک ملت مظلوم زجر کشیده و ستمدیده بسته اند و نام آن را «عملیات توفان قاطعیت» نهاده اند! آنها در نبرد با ارتش یمن کم آورده و سلاح های خود را به سوی یک ملت بی دفاع گرفته اند.

رئیس جمهور فراری و ابله یمن با پناه بردن به دشمن، نظاره گر ویرانی کشور خود و قتل عام مردم مظلوم یمن است. دست او تا مرفق به خون ملت یمن آغشته است. رئیس جمهوری که به جای تکیه بر مردم خود، به حکام قارون صفت ریاض دلخوش شد و آنها را جلادانه به خاک و خون کشید.

2- حکام مستبد ریاض با تجهیز گروه های تکفیری و تروریستی در عراق، سوریه، لبنان و حتی ترکیه در قالب یک طرح صهیونیستی به منظور جلوگیری از موج اسلام خواهی و بیداری اسلامی در کشورهای اسلامی، مرتکب عظیم ترین جنایات جنگی شده اند. آنها با این سیاست های تجاوزگرانه، شهرهای بسیاری را ویران و مردم آنها را وحشت زده از موطن خود آواره کرده اند.

ریاض با روش‌های مرعوبانه و خشن مثل زنده سوزی، سر بریدن، در آب غرق کردن، مثله کردن بدن ها و اعدام های دسته جمعی، استقلال عراق و سوریه و لبنان را هدف قرار داده اند تا بتوانند محور مقاومت در برابر تجاوزات رژیم صهیونیستی را بشکنند. آنها با حمایت داعش، جبهه النصره و ده ها گروهک تروریستی و کمک تسلیحاتی و مستشاری رژیم صهیونیستی سعی دارند نقشه جغرافیای سیاسی منطقه را تغییر دهند، اما هر چه جنایت کردند کمتر نتیجه گرفتند. جریان تکفیر در جهان اسلام، امروز منفورترین جریان سلفی است و از طرف تمامی فرق اسلامی طرد و منزوی شده است. امروز داعش در عراق و سوریه نفس های آخر را می کشد.

عربستان هنوز توطئه داعش پایان نیافته، تجزیه عراق را با همه پرسی استقلال کردستان کلید زد و انتظار داشت چند سالی هم عراق و سوریه و دیگر کشورهای منطقه را درگیر این نیرنگ تازه کند، اما عنایت خداوند بزرگ، هوشیاری مردم کرد و آمادگی دولت عراق باعث شد این توطئه در نطفه خفه شود. حکام مستبد حجاز هنوز از توطئه جدایی کردستان از سرزمین عراق نتیجه نگرفته بودند، وارد دسیسه و نیرنگ جدید یعنی بی ثبات‌ سازی لبنان شدند. آنها نخست وزیر لبنان را به ریاض دعوت کردند، در همان فرودگاه تحت الحفظ بردند یک متن استعفا برای قرائت به دستش دادند. خانواده او را گروگان گرفتند و خود او را بازداشت کرده و نمی گذارند به  کشورش برگردد و بگوید بر او در ریاض چه رفته است.

یکشنبه گذشته سعد حریری را به یک مصاحبه صوری آ‌وردند و از زبان او اعلام کردند؛ «مداخله ایران در کشورهای عربی قابل قبول نیست.» همچنین از او خواستند بگوید؛ «باید به اصل عدم مداخله احترام گذاشت.» یکی نیست از حکام مستبد حجاز بپرسد طبق قانون اساسی لبنان، نخست وزیر اگر بخواهد استعفا بدهد، باید این استعفا را به رئیس جمهور لبنان بدهد، نه پادشاه عربستان، آن هم در ریاض! هر کس که کمترین بهره هوشی داشته باشد، می فهمد این کار یعنی اصل مداخله عربستان در امور لبنان در حد عزل و نصب مقامات حکومتی! این یعنی یک رسوایی مداخله آمیز توأم با حماقت سیاسی!

حکام ریاض با اهرم جریان تکفیری هر روز یک حادثه در منطقه و جهان اسلام پدید می آورند و به دخالت های خود در امور دولت ها و ملت ها بدون هیچ پوشش دیپلماتیکی ادامه می دهند و اسم آن را گذاشته اند؛ «جلوگیری از نفوذ ایران»! اما هنوز موفق نشده اند برای این رفتار دیکتاتورمآبانه و ژاندارم گونه خود در منطقه نامی بگذارند.

کشتار وسیع مردم در سه کشور عراق، سوریه و یمن و دخالت در امور داخلی لبنان در قالب طرح های جنون آمیز غرب به ویژه رژیم صهیونیستی با کارگردانی عربستان سلمانی، قیافه حکومت در ریاض را که توسط یک جوان جاه طلب هدایت می شود خیلی بی ریخت نشان می دهد. ریاض باید بداند تا ملت حجاز و ملت های دیگر فکری برای اصلاح سر و صورت حکومت در این کشور نکرده اند، فکری به حال قیافه جلادگونه خودشان بکنند.