او در مبارزات انتخاباتی با وعده اصلاح روابط با روسیه، خروج از جنگ‌های بدون پیروزی مانند جنگ افغانستان و پایان دادن به سیاست شکست خورده ایالات‌متحده در اصلاح ملت‌های آن سوی مرزها به پیروزی رسید.
اما زمانی که او به کاخ سفید رسید، سیاست‌های خود را دقیقا برخلاف آنچه در مبارزات انتخاباتی گفته بود، تعیین کرد. متاسفانه ایران یکی از معدود نقاطی است که ترامپ درباره آن مصمم بوده و این مصمم بودن از ابتدا بسیار اشتباه بوده است. او در سخنرانی اخیرش، دیدگاهش را درباره اینکه ایران به روح توافق هسته‌ای ۲۰۱۵ پایبند نبود، بیان و کنگره را تشویق کرد که تحریم‌های جدید علیه ایران تصویب کند. ترامپ امیدوار است که ایالات‌متحده به کلی از این توافق خارج شود. تقریبا همه اظهارنظرهای ترامپ در این سخنرانی به شکل شرم‌آوری نادرست بود. ایران با القاعده متحد نیست؛ پولی که باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین، به ایران پرداخت کرد در واقع پول خود ایرانی‌ها بود.
بخش اعظم این پول مربوط به هواپیماهای جنگی بود که ایالات‌متحده هرگز به ایران تحویل نداد و پول آن را در زمان‌هایی که رابطه دو کشور خوب بود، دریافت کرده بود. رئیس‌جمهوری ترامپ همچنین به دروغ ادعا کرد که ایران، ایالات‌متحده را برای کارهای تروریستی هدف قرار داده است. او ادعا کرد که ایران «سوخت لازم برای خشونت‌های فرقه‌ای در عراق را تامین می‌کند.» درحالی که این نیروهای ایرانی بودند که در بغداد مورد حمله داعشی‌ها قرار گرفتند. اظهارات دروغین بسیاری در سخنرانی رئیس‌جمهوری وجود دارد که می‌توان به آنها اشاره کرد. چگونه می‌توان درباره حقایق اساسی ایران آنقدر در اشتباه بود؟ شاه کلید اینجا است؛ رسانه‌ها گزارش کرده‌اند که مشاور ترامپ در زمینه ایران، سفیر ایالات‌متحده در سازمان ملل، نیکی هیلی است. هیلی، دیپلماتی است که باور دارد جنگ بهترین و اولین گزینه به جای آخرین گزینه است. او پیش از این تجربه‌ای در زمینه سیاست خارجی نداشت اما نزدیک‌ترین الگوی او جان بولتون است. نئوکانی که به راه انداختن جنگ عراق متهم است.
این افراد چطور با وجدان خود زندگی می‌کنند درحالی‌که سیاست‌هایی اتخاذ کرده‌اند که به مرگ و نابودی و حوادث ناگوار مختلف منجر شده است؟ متاسفانه مردم آمریکا با فشار این دست از نئوکان‌ها درحال درگیر شدن با جنگی دیگر هستند. همان‌طور که در جنگ فاجعه‌آمیز عراق در سال ۲۰۰۳ دیدیم، این بار نیز رسانه‌ها به ترس دامن می‌زنند و بدون ایجاد شک و تردید و چون و چرا در ادعاهای جنگ‌طلبانه نئوکان‌ها، به اشتراک پیشنهادهای آنها می‌پردازند. مانند اکثر آمریکایی‌ها، من سبک دولت ایران را تایید نمی‌کنم. من ترجیح می‌دهم که دولتی مذهبی که خارج از چارچوب لیبرال دموکراسی ما عمل می‌کند بر سرکار نباشد، من سیستم خودمان را ترجیح می‌دهم. اما تعجب می‌کنم که چطور بسیاری از آمریکایی‌ها از این حقیقت آگاه نیستند که در تاریخ معاصر، ایران به هیچ کشوری حمله نکرده و تغییر رژیم در کشوری دیگر را کلید نزده است.
اقدامات ایران در سوریه به دعوت دولت مشروع سوریه انجام شده است. چرا رئیس‌جمهوری ترامپ حقیقت درباره نیروهای ایران در سوریه را به ما نمی‌گوید؟ چرا این را نمی‌گوید که ایرانی‌ها با داعش و القاعده درحال مبارزه هستند؟ که هردوی این گروه‌ها، افراطی‌ها هستند و دشمن ابدی ما و ایران. چه تعداد آمریکایی می‌دانند که ایران یکی از معدود کشورهای منطقه است که انتخاباتی حقیقی را برگزار می‌کند و در آن نامزدهایی با فلسفه‌های بسیار متفاوت در کنار هم قرار گرفته و با یکدیگر بحث می‌کنند؟ آیا آمریکایی‌ها می‌دانند که عربستان سعودی، یکی از بزرگ‌ترین متحدان ما در خاورمیانه، هیچ انتخاباتی برگزار نمی‌کند و بدترین پرونده حقوق بشری در جهان را داراست؟ بیایید واضح حرف بزنیم: «ترامپ تنها اعلام نکرد که تعهد ایران در قبال توافق هسته‌ای را تایید نمی‌کند. او اعلام کرد که ایران از این لحظه به بعد، در قلب اهداف نظامی ایالات‌متحده قرار گرفته است. آیا آمریکایی‌ها به خود اجازه می‌دهند که درباره جنگی دیگر در خاورمیانه به آنها دروغ گفته شود؟»
منبع: دنیای اقتصاد
