آیتالله راستی کاشانی پس از پیروزی انقلاب با حضور در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و ریاست شورای مدیریت حوزه علمیه قم و نیز دو دوره حضور در مجلس خبرگان رهبری نقش راهبردی در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایفا میکرد. خضوع و فروتنی، عمق فهم دینی وی، بصیرت سیاسی و فکری او و بهنگام بودن و نیز درک وی از مسائل انقلاب، او را از دیگران متمایز میکرد؛ وی چشم بیدار انقلاب بود.
او همواره با اطاعت و پیروی از امام راحل (ره) به افشاگری ماهیت شوم خاندان پهلوی و تلاش برای استقرار نظامی اسلامی با بهره گیری از معارف اهل بیت (ع) پرداخت و پس از پیروزی انقلاب نیز از هیچ تلاشی برای تثبیت پایههای حکومت اسلامی و حرکت در مسیر رهنمودهای مقام معظم رهبری دریغ نورزید.
عمر این عالم بزرگوار، در طول سالیان نهضت امام خمینی (ره) به مبارزه و پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به مجاهدت در عرصههای مختلف سیاسی و فرهنگی و در خدمت به اسلام و انقلاب اسلامی سپری شد.
تاجائیکه با نگاهی به پیشینه سیاسیاش میتوان شاهد تاثیرگذاری ایشان بر رخدادهای سیاسی کشور بود؛ زیرا نام او با تقسیمبندیهای سیاسی در جمهوری اسلامی گره خورده است. آنجا که به نمایندگی از امام خمینی (ره) به سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی متشکل از هفت گروه سیاسی فعال درمبارزات مسلحانه در دوره پهلوی میرود و در مدت حضور در آن سازمان، در هدایت فکری این حزب سیاسی که از آقایان سعید حجاریان، بهزاد نبوی، محسن آرمین و مصطفی تاجزاده گرفته تا آقایان محسن رضایی، فیضالله عرب سرخی، مجتبی شاکری، محسن مخملباف، حسین فدایی و حسن واعظی در آن گرد آمده بودند نقش بسیار زیادی ایفا میکند.
وی در دوره اول مجلس خبرگان رهبری از استان تهران نیز نامزد نمایندگی شد و توانست با کسب اکثریت آرا به آن مجلس راه یابد. در دور دوم نیز همچنان از طرف مردم استان تهران به آن سمت برگزیده شد. وی در ۱۳۶۲ شمسی همراه با آیات محمدعلی شرعی، جواد آسیم (تحریریان)، مرحوم سید منیرالدین حسینی و مرحوم عباس آسیم، مؤسسه تحقیقاتی و فرهنگی مفید قم را تأسیس کرد.
روزنامه صبح نو با دکتر محسن روحالامینی یکی از اعضای سابق سازمان منحل شده مجاهدین انقلاب اسلامی و دبیرکل حزب توسعه و عدالت ایران اسلامی درباره ویژگیهای این عالم فرهیخته به گفتوگو نشستهاست.
با توجه به اینکه شما یکی از اعضای سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بودید از صفات اخلاقی و دینی آیت الله راستی کاشانی برایمان بگویید.
آیتالله راستی کاشانی از فقهای مجاهد و بزرگی بود که به رغم شانیت علمی و داشتن شاگردان فراوان و برجسته، در درسهای خارج فقه حضرت امام خمینی (ره) در نجف اشرف شرکت میکرد. ایشان بارها از اتمام تحصیلات حوزوی خود سخن میگفت و اینکه تمام کتابهای مرتبط علمی و حوزوی را مطالعه کرده است اما با آمدن حضرت امام خمینی (ره) به حوزه علمیه نجف خورشید فروزان علمی بر روی ایشان گشوده شد و نکتههای علمی زیادی در محضر ایشان فراگرفتند.
از همراهی ایشان با حضرت امام در دوران تبعید توضیح میفرمایید.
آیت الله راستی کاشانی در خاطرهای، اینگونه عنوان کرد که روزی امام خمینی (ره) به حاج احمد آقا میگویند آیا ایشان را میشناسید. احمد آقا پاسخ میدهند بله. امام؟ره؟ جواب میدهند آقای راستی، ما را از غربت در نجف خارج کردند. (این مطلب در جلد نخست کتاب نهضت امام خمینی نوشته سید حمید روحانی که قبل از انقلاب به چاپ رسیده عنوان شده است.)
ویژگیها و برجستگیهای شاخص ایشان چه بود.
اینکه آیت الله راستی از همان زمان تبعید تا بازگشت امام (ره) به کشور درکنار ایشان بوده، آیتالله راستی کاشانی همچنان ثابت قدم، صابر و مستحکم در کنار امام و رهبری انقلاب حاضر بودند.
نزدیکی آیت الله راستی و حضرت امام تا چه اندازه بود و نقش آیت الله راستی در انقلاب چگونه بود.
حضرت امام از همان دهه 60 راهنماییها و برخی مشورتها را به ایشان ارجاع میدادند. اگر نبود راهنمایی و هدایت موشکافانه آیتالله راستی، بسیاری از نخبگان سیاسی کشور که نقش آفرین بودند، راه را گم میکردند. اگر ثبات قدم و بسط و نگاه ایشان به ولیفقیه دوران و خلف ایشان آیتالله خامنهای نبود، حل مشکلات بسیاری از موضوعات شاید باقی میماند و شاید هم برخی از سیاسیون مانند فرقان راه را گم میکردند. ایشان نقش پدر معنوی و راهبری نخبگان را دنبال میکردند.
یکی از ویژگیهای ایشان این بود که مراجع تقلید را ایشان تأیید میکردند، در اینباره بیشتر توضیح میفرمایید.
نظرات ایشان در انتخاب برخی از مسوولیت های قوه قضاییه مؤثر بود، بسیاری از مراجع تقلید برای گزینش خدمت ایشان میرسیدند و ایشان با دقت کار نظارت و گزینش عالمان دینی را انجام میداد.
بسیاری از کتب مراجع وعلما با داوری و دست خط ایشان برای چاپ آماده میشد. مثلاً آیت الله حائری شیرازی نوشتهها و داوریهای آیتالله راستی را در ابتدای کتاب خود قرار میداد. همه این موارد در کنار گمنامی و هیاهوهای سیاسی انجام میگرفت چرا که اعتماد و وثوق زیادی نسبت به ایشان داشت.