فتح‌الله‌زاده با خبرورزشی درباره همین موضوع حرف زد.

شما بودید که پرچم استقلال را بالای سرتان گرفتید؟
ظاهراً این کار هم جرم است. شاید هم به بعضی‌ها فشار آمده که من استقلال را تا این حد دوست دارم.

برداشت‌‌تان از برنامه ۹۰ و اتفاقات رخ داده در آن چیست؟
واقعاً جای تأسف دارد. این برنامه ضایعه دردناکی برای باشگاه استقلال بود و تلخی‌‌اش از آن شکست ۶ تایی از یک تیم حاشیه خلیج فارس به مراتب بیشتر بود.

با دیدن این برنامه چه چیزی دستگیرتان شد؟
اینکه باشگاه اصلاً مدیر ندارد. سالی که نکوست از بهارش پیداست. در این برنامه ماهیت و وزن افراد کاملاً مشخص شد. همه متوجه شدند چرا کادر فنی نمی‌تواند تمرکز لازم داشته باشد تا کارش را بکند.

چه کاری باید برای استقلال انجام داد؟
من جای سلطانی‌فر بودم، از ترکمنستان زنگ می‌زدم و همه عوامل باشگاه را برکنار می‌کردم و یک سرپرست موقت می‌گذاشتم تا فعلاً تیم را هدایت کند و بعد سر فرصت یک هیئت‌مدیره و مدیرعامل در حد استقلال برای باشگاه انتخاب می‌کردم. در این برنامه به حیثیت ۷۲ ساله باشگاه استقلال توهین شد.

افتخاری را چطور مدیری دیدید؟
طرز برخورد مدیرعامل باشگاه با مسائل، کلاس و وزن او را مشخص کرد. نشان داد در حد این باشگاه نیست و لباس استقلال به تن خیلی‌هایی که امروز در باشگاه هستند، گشاد است.

اگر شما مدیرعامل بودید به خودتان اجازه می‌دادید با یکی از اعضای هیئت‌مدیره و سرمربی جلسه مهمی بگذارید.
این نتیجه بی‌تدبیری است. مدیری که نمی‌تواند بازیکن و مربی‌‌اش را کنترل کند یا با آن‌ها حرف بزند، نتیجه‌‌اش همین می‌شود. باید به وزیر گفت ما در این برنامه یک نمونه از مدیریت عهد قاجار را دیدیم. این نوع اتفاقات برای باشگاهی که پرچمدار علم و قدرت در ایران و آسیاست، باعث تأسف است.

چرا ماجرای جباری و رحمتی به اینجا کشید؟
مدیرعامل اگر متوجه تخلف بازیکنش شد، باید با اقتدار با بازیکن برخورد کند. اگر من باشم حتی تا مرز اخراج هم پیش می‌روم کما اینکه قبلاً هم این کار را کرده‌ام و الان نمی‌خواهم از بازیکنی اسم ببرم. مدیر باید قدرت تصمیم‌گیری داشته باشد نه اینکه برای شرکت دریک برنامه تلویزیونی چند بار حرفش را عوض کند. کاملاً مشخص است که آقای افتخاری به شدت نگران بودن در باشگاه است و تا الان هم به هر شکلی بوده خودش را نگه داشته است.

نقبی هم به شما و بدهی‌های ۲۲ میلیاردی‌‌تان زد؟
آقای توفیقی که می‌گفت من ۹۰میلیارد بدهی دارم. بعد یکی دیگر گفت ۷۰میلیارد و در برنامه ۹۰ این هفته افتخاری گفت ۲۲میلیارد که البته این‌ها همه بدهی انباشته است نه بدهی من. بدهی قدرالسهم سازمان تربیت‌بدنی وقت و وزارت ورزش که به تعهدات مالی‌شان عمل نکردند اما عیبی ندارد ظاهراً با این روند که پیش می‌رویم و هر چند وقت یکبار ۲۰، ۳۰میلیارد از بدهی من کم می‌شود، فکر کنم تا یکی، دو مدیر بعدی بدهی‌های من هم تسویه شود (خنده). اشکالی ندارد. شما می‌خواهید با این مسائل ضعف‌های‌‌تان را بپوشانید و مشخصاً از محبوبیت دیگران ناراحت می‌شوید.

اگر مدیر‌عامل بودید در ماجرای اختلاف منصوریان و رحمتی طرف کدام‌یک را می‌گرفتید؟
آنجا یک اختلاف ساده بین مربی و شاگرد به وجود آمده است که سهواً بر اثر شدت بحران‌های دور و بر تیم هر دو اشتباه کرده‌اند. به رحمتی می‌گفتم چون منصوریان سرمربی است و دغدغه‌‌اش بیشتر از توست، باید گذشت کند.

به منصوریان حرفی نمی‌زدید؟
به منصوریان هم می‌گفتم تو حکم پدر این خانواده را داری و نباید حرفت را به خانه همسایه ببری و مراقب حرف زدنت باش.

اما هنوز موضوع خنده رحمتی قبل از پنالتی در تاریکی مانده است؟
اصلاً فرض را بر این بگذاریم که او خندیده است. ما هم گاهی در حین عصبانیت می‌خندیم. چه اشکالی دارد. من شک ندارم که رحمتی از روی عصبانیت خندیده است. امیدوارم هرچه زودتر استقلال نفس بکشد چون حال هوادارانش به حال این تیم و نتایجش بستگی دارد.