به گزارش ایرنا، بیست روز پس از انتخاب شهردار تازه تهران، روز گذشته وی در احکام جداگانه ای پست های مدیریتی این نهاد را برای چهار سال آینده تعیین کرد. ابقای برخی مدیران در سمت خود و اظهارات شهردار درباره تغییرات در مدیریت شهری محور خبری-تحلیلی روزنامه های چاپ امروز 21 شهریور ماه بود. ضرورت بازنگری در شیوه سیاست ورزی اصلاح طلبان درکنار هشدار سازمان ملل درباره پاکسازی قومی مسلمانان میانمار از دیگر موضوعات خبری بود که مورد توجه روزنامه ها قرار گرفت.
**انتصابات شهرداری تهران زیر ذره بین رسانه ها
«محمد علی نجفی» شهردار جدید تهران، روز گذشته تعدادی از شهرداران مناطق، معاونان شهرداری و مدیران اجرایی تهران را انتصاب و معرفی کرد. تحلیل این انتصابات و همچنین اظهارات نجفی درباره آینده شهری تهران، محور خبری- تحلیلی روزنامه های چاپ امروز بود. روزنامه ها همچنین در کنار پرداختن به تغییرات در شهرداری جدید، موضوع تخلفات شهرداری پیشین را هم مورد توجه قرار دادند.
روزنامه «ایران» در گزارش خود از انتخاب مدیران شهری نوشت: پس از انتخاب چالش برانگیز 4 معاون شهردار تهران، محمد علی نجفی، دیروز به سراغ دو معاون دیگر و البته شهرداران 6 منطقه تهران رفت تا بتدریج از بازار داغ شایعات عزل و نصبها بکاهد! ماجرای انتصابات البته زمانی حاشیه ساز شد که 3 معاون شهردار در زمره بازنشستگان بودند و شایعه برخورداری یکی از آنها نیز در پرونده املاک نجومی، مطرح که البته تکذیب شد. نجفی اگرچه ترجیح داد، صحبت درباره بازنشستگان مدعو را به زمانی دیگر موکول کند، اما در چند روز اخیر با دفاع تمام قد از معاونی که نامش در فهرست املاک نجومی آمده بود، نشان داد که پشت انتخابهایش میماند!
شهردار تهران در جلسه انتصاب شهرداران مناطق ١٢، ٤، ١٣، ٩، ٢١ و ١٥ با بیان اینکه امیدوارم در این دوره از مدیریت شهری بتوانیم برادرانه با یکدیگر همکاری کنیم، گفت: باید در انتخاب افراد شایسته و صاحبنظر در پستهای مدیریتی از سوی مدیران شهرداری دقت شود، اصل برای ما شهر و خدمت به شهروندان است و شهرداری فرع و ابزار محسوب میشود. محمد علی نجفی پایبندی به ضوابط و قوانین را از نکات مهم مورد توجه این دوره از مدیریت شهری معرفی و بیان کرد: در حال حاضر یکی از مشکلات اساسی شهرداری تهران فرار از قانون است.
روزنامه «آرمان» هم در یادداشتی به قلم «داریوش قنبری» فعال سیاسی نوشت: آن دسته از مدیرانی که مشغول به کار تخصصی بودهاند و در دوره شهردار قبل، وارد بازیهای سیاسی نشدهاند و وظایف خود را انجام دادهاند، میتوانند در این مسئولیتها موفق باشند. آنچه از سابقه آقای نجفی بهنظر میرسد و شناختی که از وی وجود دارد، این تصویر را به دست نمیدهد که او بهدلیل تسلیم شدن به فشارهای احتمالی تصمیم به انتخاب این مدیران گرفته باشد. نجفی همواره، چه در آموزش و پرورش و چه در پستهای دیگری که طی این سالها داشته است، ثابت کرده که مدیر قاطعی است و هنگامی که از نظر تخصصی به تصمیمی برسد، آن را عملی خواهد کرد. شورای شهر وظیفه نظارت بر شهرداری را دارد، اما قطعا در مورد مسائل مطرحشده خود آقای نجفی شبهات را برطرف خواهد کرد و بهنظر میرسد بین شورا و شهردار جدایی خاصی وجود ندارد.
روزنامه «همدلی» هم در یادداشتی با اشاره به ضرورت تدوین سیاست های شهری نوشت: ضرورت اتخاذ یک سیاست عمومی مشخص در اداره شهر از آنجایی آغاز میشود که مطابق با کارویژههای شورا و شهرداری، شهروندان از منتخبان خود انتظار دارند به مسائل مختلف حیات اجتماعی شهری پاسخی کارآمد در حل مسئله ارائه کنند. از این رو سیاست شهری همان تصمیمات و برنامههایی است که شهرداری با اجرایی کردن آنها به ارائه خدمات و حل مسائل شهر میپردازد. در شهر تهران و بسیاری از شهرها و روستاهای کوچک و بزرگ با توجه به پیروزی اصلاحطلبان در انتخابات شوراها، این سیاست مبتنی بر اهداف اصلاحطلبانه معنا میشود.
«زنان غایب بهشت» عنوان گزارش روزنامه «شرق» از انتصابات در شهرداری است. در این گزارش آمده است: ٢٠ روز از شهردارشدن محمدعلی نجفی در تهران میگذرد و او در این مدت برای پنج معاون، یک مدیرکل، شش شهردار منطقه و همچنین مدیرعامل و سردبیر مؤسسه مطبوعاتی همشهری حکم صادر کرد. وجه اشتراک همه ١٣نفری که در این مدت از شهردار جدید تهران حکم مسئولیت گرفتهاند، مرد بودن آنهاست و هیچ زنی تا این لحظه به حکم شهردار مسئولیتی در شهر نگرفته است.
براساس برخی آمارها، در حدود ٥٠ شهر بزرگ جهان در گوشهوکنار کره خاکی از خاورمیانه تا اروپا، از آمریکای شمالی تا شرق آسیا و همینطور قاره آفریقا، مسئولیت شهرداری به دست زنان سپرده شده است. بغداد، پایتخت کشور همسایه ما عراق و پاریس، مادرید و بارسلون در اروپا، توکیو در ژاپن و واشنگتن در آمریکا، از شهرهایی هستند که همین الان شهرداران زن آنها را مدیریت میکنند. در تهران اگرچه لیست امید ٢١ کرسی شورای شهر را با عنوان اصلاحطلبی به دست گرفتهاند؛ اما هنوز از انتصاب حتی یک زن بهعنوان مدیر شهری خبری نشده است. در این شرایط پرسش این است که زنان بالاخره در چه زمینه و عرصهای امکان آزمودن توان مدیریتی خود و کسب تجربه را برای رسیدن به رده بالای مدیریتی باید کسب کنند؟
روزنامه «اعتماد» در گزارش خود بخشی از سخنان نجفی درباره تغییرات در شهرداری تهران را بازتاب داد و نوشت: نجفی در جلسه انتصاب شهرداران مناطق پایبندی به ضوابط و قوانین را از نکات مهم مورد توجه این دوره از مدیریت شهری معرفی و بیان کرد که در حال حاضر یکی از مشکلات اساسی شهرداری تهران فرار از قانون است. گاه اقداماتی صورت گرفته که شاید ٨٠ درصد آن با نیت خیر بوده باشد اما در درازمدت به ضرر شهرداری و کشور منجر میشود. نجفی افزود روال کار مدیریت حمایت از مدیران است، اما در صورت انجام هر گونه اقدام خلاف قانون شرعا و قانونا نمیتوانم حمایت کنم و بر عمل خلاف صحه بگذارم. وی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به رویکردهای جدید مدیریت شهری تصریح کرد که در حال حاضر همه ما مدیران شهری باید متناسب با رویکردها و جهتگیریهایی که در قالب برنامه پیش از جلسه رایگیری به شورا ارایه دادم، حرکت کنیم.
سخنان نماینده مجلس درباره تخلفات شهرداری پیشین پایتخت هم در روزنامه ها مورد توجه قرار گرفت. روزنامه ایران با انعکاس اظهارات «محمود صادقی» نماینده مجلس نوشت: محمود صادقی رئیس فراکسیون شفافیت و انضباط مالی مجلس در گفتوگو با ایرنا از تلاش افراد و نهادهای ذی نفوذ برای جلوگیری از ورود مجلس به تاریکخانههای شهرداری تهران در دوره های گذشته مدیریت شهرداری سخن گفت. وی در این خصوص با اشاره به فضای بیاعتمادی میان نمایندگان درباره رأی نیاوردن تحقیق و تفحص از شهرداری تهران گفت: یادم هست خیلی از دوستان اصولگرای من در مجلس بعد از رأیگیری گفتند ما میدانیم که این تحقیق و تفحص لازم است ولی چون شما در فلان جا به طرح ما اصولگرایان رأی ندادید ما هم به این طرح رأی ندادیم.
روزنامه همدلی هم در یادداشتی به قلم «شیرزاد عبداللهی» حقوقدان، درباره ضرورت رسیدگی به تخلفات شهری آورد: اکنون که به برکت رای مردم در اردیبهشت 96 ،شورای شهر در اختیار اصلاح طلبان و معتدل ها است و یک مدیر اصلاح طلب در راس شهرداری تهران قرار گرفته و به عبارتی 'مقتضی موجود و موانع مفقودند'، احتمالا وقت آن رسیده که تکلیف این '2200 میلیارد تومان' بخشش ادعایی از اموال عمومی روشن شود. آقای دکتر نجفی شهردار تهران، اخیراً، سمیع الله حسینی مکارم را که به گزارش رسانه ها، در دوره قالیباف 'معاون سرمایهگذاری سازمان شهرداری تهران' بوده را به سمت معاون مالی و اقتصادی خود انتخاب کرده است. انتخاب یکی از مدیران مالی دوره قالیباف به سمت معاون مالی و اقتصادی شهرداری ، می تواند یک سیاست مدیریتی اعتماد آور تلقی شود و در هر حال حق آقای نجفی است که معاونان خود را انتخاب کند. اما نکته نگران کننده این است که اسم آقای سمیع الله حسینی مکارم دوبار در ردیف های 14 و 15 ' مدیران ارشد شهرداری تهران' در لیست املاک نجومی آمده است.
**بازنگری در سیاست ها، قانون نخست اصلاح طلبی
بسیاری از روزنامه های منتسب به جریان اصلاحات و برخی روزنامه های جناح اصولگرا در گزارش های امروز خود به تحلیل شرایط کنونی اصلاح طلبان در عرصه سیاست ایران، چشم انداز آینده، ضرورت بازنگری در ارکان و شیوه تعامل دولت و این جریان، پرداختند. اظهارات نایب رییس مجلس ششم در کنار یادداشت ها و گفتگو هایی از چهره های اصلاح طلب درباره این جریان مورد توجه روزنامه های امروز قرار گرفت.
روزنامه اعتماد گفتگوی روز گذشته «محمدرضا خاتمی» نایب رییس مجلس ششم با پایگاه خبری جماران را بازتاب داد و نوشت: نایبرییس مجلس ششم با بیان اینکه ما برای قضاوت در مورد کابینه آینده باید هنوز منتظر بمانیم، اظهار کرد اینکه چه کسی وزیر شود یا نه مساله مهمی است اما مهمتر از آن این است که این وزرا چه کار میخواهند بکنند. اگراصلاحطلبان به کابینه یا آقای روحانی انتقادی دارند از این منظر است نه اینکه چرا ما وزیر نشدیم و کس دیگری وزیر شده است. نقد اصلاحطلبان از این منظر است که احساس میکنند ممکن است بعضی از این وزرا نتوانند آن برنامهها و وعدههای آقای روحانی را تحقق ببخشند، کما اینکه در دور اول هم نتوانستند.
همچنین این روزنامه به نقل از «مرتضی مبلغ» فعال سیاسی اصلاح طلب درباره توقع اصلاحطلبان در از دولت و رییس جمهوری نوشت: اصلاح طلبان توقع دارند که دولتمردان در راستای سیاستهای اصولیشان عمل کنند. این روند متناسب با کم و کیف عملکرد دولت آینده سیاسی این جریان را رقم خواهد زد. اگر دولت با تمام قدرت، شجاعت و تدبیر لازم مشکلات را یکی پس از دیگری حل و فصل کند، این حمایت تقویت شده و گستردهتر هم میشود. مبنای این مساله عملکرد دولت است. اصلاحطلبان به هیچوجه سهمیهای برای خودشان نخواستهاند. دست آقای روحانی را باز گذاشتهاند تا با آزادی عمل کار را پیش ببرد. من فکر میکنم در سپهر سیاسی اتفاقات مثبتی خواهد افتاد. امروز هر چه بیشتر بین عقلای سیاسی این تفکر تقویت میشود که روشهای گذشته درست و کارآمد نبوده است.
روزنامه آرمان بخشی از اظهارات خاتمی درباره شورای سیاستگذاری اصلاحات را برجسته کرد و نوشت: در ارتباط با شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان اظهار کرد: همه اقدامات ما که در این چند سال اخیر در قالب شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان صورت گرفته، در شرایط خاص، ضرب الاجلی و وضعیت جدید بوده است. به نظر من عملکرد شورای عالی سیاستگذاری قابل تقدیر است، اما این به معنای بیعیب بودن آن نیست. محمد رضا خاتمی ادامه داد: تجربهای که ما در انتخابات شوراهای شهر و روستای اخیر و کمتر از آن در انتخابات 7 اسفند داشتیم، لزوم یک بازنگری در جبهه اصلاحات شورای سیاستگذاری را به ما گوشزد میکند که آیا این تشکیلات برای انتخابات آینده و ادامه راه اصلاحطلبان راه گشا خواهد بود؟
روزنامه شرق هم بخش دیگری از سخنان خاتمی درباره مجلس را منتشر کرد. در این گزارش می خوانیم: بخش قابلتوجهی از مجلس با آقای لاریجانی است، این آرایش سیاسی کشور را باید در نظر گرفت. ضمن اینکه ما وقتی آقای لاریجانی را با اصولگراهای تندرو دیگر مقایسه میکنیم احساس میکنیم که میشود با همدیگر کار کرد، چون درحالحاضر مسائلی که در کشور وجود دارند لزوما مسائل جناحی نیستند بلکه بیشتر مشکلات ما مشکلات ملی است. بهعنوانمثال درحالحاضر در مسئله مهمی مانند رفع حصر ما میبینیم که آقای لاریجانی با اصلاحطلبها همدلی و همراهی دارد، بنابراین، باید به این جنبهها توجه کرد. سیاست هم به معنای واقعی کلمه یعنی بدهبستان، هیچ ایرادی ندارد اگر بخشی از نیروهای سیاسی که با قدرت همراهی میکنند بهره آن را هم ببرند.
«تقسیم اصلاحطلبان به دوگانه اصیل و بدلی» عنوان گزارش روزنامه «جوان» است که در بخش هایی از آن می خوانیم: تقسیمبندی به دوگانه «بدلی یا اصیل» بودن میتواند برای هر جریان سیاسی ممکن باشد و از این منظر اصلاح طلبان هم میتوانند که در باب این دوگانه، برای تقسیمبندی جریان خودشان تئوریهایی داشته باشند. اما مروری بر وضعیت آنهایی که اصلاحطلب اصیل خوانده میشوند، نشان میدهد مؤلفههایی فراتر از آنچه بتواند معنای واقعی اصلاحطلبی دهد، در این اصالت! مؤثر است. مولفههایی که در عمل از اصلاح طلبی صرفاً زیستی غوغاسالارانه میسازد که بر محور خواستههای اپوزیسیون میگردد. اصلاحطلبانی که اصیل نامیده میشوند، میتوانند در حاکمیت باقی بمانند و در عین حال ژست اپوزیسیون بگیرند و نقش مخالف بازی کنند. میتوانند برای رسیدن به قدرت و نزدیکی بیشتر به حاکمیت همه تلاش خود را بکنند و در عین حال فخر غیرحکومتیبودن بفروشند. این مدل اصلاحطلبی هر چه هست نمیتواند نقشی به معنای واقعی کلمه برای اصلاح جامعه ایفا کند.