نامه اخیر محمد باقر قالیباف خطاب به جوانان انقلابی، فتح باب مناسبی برای یک نقد درون گفتمانی جدی در شرایط پسا انتخابات است. تک روی سیاسی و تبدیل قیومیت سیاسی به قیومیت گفتمانی توسط بخشی از جریان انقلابی موجب تحمیل شکست های پی در پی انتخاباتی و در نتیجه سرخوردگی بدنه دغدغه مند گردیده است. اما در این باب:
الف - بی شک مسئول مستقیم شکست های اخیر اصول گرایان، جریان تکلیف مدار لجوجی است که خود را علامه دهر و نماینده تام گفتمان انقلابی می پندارد، کسانی که چشم بر تمام تحلیل های واقع بینانه، جامعه شناسی سیاسی و ... بسته اند و در فضایی انتزاعی کنش های سیاسی را صرفا بر اساس تکلیفی که خود مختصات آن را ترسیم کرده اند تنظیم می کنند.
ب - آرمان گرایی واقع بینانه جزء لاینفک تفکر انقلابی است. تکلیف منهای نتیجه آن هم در شرایط امروز سیاسی ذبح تکلیف است این تفکر با چارچوب فکری یک انقلابی دوراندیش منافات دارد.
ج - پایداری بر یکجانبه نگری در امور آن هم از نوع انتخابات و تفسیر خودمحورانه از انقلابی گری موجب انحصار در تصمیم سازی می شود. گروهی که عادت کرده است که با عدم پذیرش وحدت نیروهای انقلاب و با تاکید بر تک روی سیاسی، همواره گزینه های غیر رای آور را به جریان انقلابی تحمیل کند.
د - آقایان باید مسئولیت اشتباهات سنگین خود را بپذیرند، آنان بصورت ناخواسته و غیر مستقیم بواسطه ساده اندیشی در تحلیل و لجاجت در تصمیم، شریک نقاط ضعف دولت روحانی از جمله برجام، FATF، IPC و ... هستند.
ه - جوانان انقلابی می دانند پیروزی متاع گرانسنگی است که نه می توانند آن را در حجره های موتلفه بازار جستجو کنند و نه در تکلیف اصلح پایداری. تداوم این مسیر تکرار شکست است. باید طرحی نو در اندازیم.
