هدفمندی یارانه‌ها اصولا از همان ابتدای امر با این پیش‌فرض صورت گرفت که دهک‌های پایین جامعه که از نظر اقتصادی نیازمند حمایت‌های ویژه‌ای از سوی دولت هستند، بتوانند بیشتر از امکانات استفاده کنند و ثروتمندان هم که نیازی به دریافت یارانه‌های مختلف دولتی ندارند با استفاده از دارایی خود هزینه‌هایشان را تأمین کنند.
اما سیستم فعلی پرداخت یارانه نقدی به‌صورت یکسان به تمام اقشار جامعه، سیاستی اشتباه بود که صورت گرفت و اکنون باید با استفاده از تمام قدرت و بدون تعارف، یارانه اقشار پردرآمد جامعه از سوی دولت حذف شود؛ به این دلیل که مبلغ یارانه‌ای که پرداخت می‌شود، تاثیری در شرایط زندگی این گروه از جامعه نخواهد داشت.
این در حالی است که با در نظر گرفتن بار مالی پرداخت یارانه‌ها بر دولت، حذف دهک‌های ثروتمند از فهرست یارانه‌بگیران که تاکید قانونی هم دارد، می‌تواند منابع مالی زیادی را برای دولت ایجاد کند که این منابع باید در جهت تأمین زیرساخت‌های جامعه و تأمین نیازهای اصلی نیازمندان هزینه شود.
براساس آمارهای موجود، حذف دهک‌های ثروتمند از فهرست یارانه‌بگیران می‌تواند چیزی حدود 12 هزار میلیارد تومان از هزینه‌های فعلی دولت را کاهش دهد که این رقم در مجموع عددی قابل توجه برای سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های کشورمان مثل ساخت و تجهیز مدارس، بیمارستان و سیستم حمل‌ونقل عمومی است. پس اگر دولت واقعا همان‌طور که در شعارهای انتخاباتی خود به دنبال حمایت از اقشار ضعیف و توسعه اقتصادی کشورمان است، باید بدون تعارف و هرگونه ملاحظه، یارانه ثروتمندان را حذف و منابع آن را در محلی صحیح هزینه کند.
از سوی دیگر برخی ثروتمندان بدون درنظر گرفتن منافع ملی همچنان نسبت به حذف نامشان از یارانه‌بگیران اقدام نکرده‌اند و به نوعی وقت‌کشی می‌کنند، درحالی که دولت ابزار قانونی و منطقی کافی برای شناسایی و حذف نام این افراد در اختیار دارد.
از این‌رو مسئولان و سیاستگذاران هدفمندی یارانه‌ها می‌توانند به استناد اطلاعات موجود در سیستم مالیاتی، ثبت اسناد و نهادهایی از این دست، دقیقا میزان درآمد و قدرت مالی افراد یارانه‌بگیر را مشخص کرده و براساس آن اقدام کنند.
کارشناس اقتصادی
