نظر منتشر شده
۱۰
توصيه به ديگران
 
کد مطلب: 29531
اظهارات هاشمي رفسنجاني درباره چگونگي و حاشيه‏هاي پذيرش قطعنامه 598
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۷ تير ۱۳۸۷ ساعت ۰۹:۰۲
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: در بهترین موقعیت و شرایط خوب قطعنامه پذیرفته شد و كشور از خطرهای زیادی نجات یافت.

به گزارش الف از شبکه خبر، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در برنامه 45 دقیقه شبكه خبر عوامل و علل پذیرش قطعنامه و پایان جنگ را تشریح كرد.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به اینكه در بهترین هنگام و شرایط، قطعنامه 598 پذیرفته شد، افزود: ما با پذیرش قطعنامه بهره های زیادی بردیم و از خطرهای بزرگی كشور را نجات دادیم.

هاشمی رفسنجانی گفت: از ماههای ابتدای جنگ و زمین گیر شدن نیروهای بعثی، در ایران صحبت از قطعنامه بود اما ما در شرایطی نبودیم كه آن را بپذیریم.

وی تصریح كرد: قسمتی از خاك ما در اختیار نیروهای متجاوز بود و پذیرفتن قطعنامه در آن شرایط به نفع عراق و در حقیقت برگ برنده دست دشمن بود.

هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سئوالی در باره این كه چرا ایران پس از فتح خرمشهر و به اسارت گرفتن 19 هزار نفر از نیروهای دشمن حاضر به آتش بس نشد، اظهار داشت:در ایران آن موقع هیچ كس آمادگی پذیرش آتش بس را نداشت و در همان موقع،جلسه ای ، برای تعیین تكلیف ادامه جنگ تشكیل شد كه امام فرمودند،كسی از آتش بس صحبت نكند و این جنگ باید تا اهدافی كه داریم ادامه یابد.

وی افزود: امام (ره) در دوران جنگ مخالف وارد شدن به خاك عراق بودند و ادله‌های ایشان نیز قابل توجه بود و بیشتر فكر می‌كردند كه در صورت وارد شدن به خاك عراق مردم عراق آسیب خواهند دید، ولی برخی می گفتند كه نمی‌شود وارد عراق نشویم،زیرا در این صورت عراقی‌ها خود را تجهیز می‌كنند و ما ناچار هستیم یا به جنگ ادامه ندهیم و یا وارد خاك عراق شویم.
  هاشمی رفسنجانی بیان داشت: امام (ره)  به شرط این مردم عراق  دچار آسیب نشوند با ورود نیروهای ما به خاك عراق موافقت کردند،به همین علت در عملیاتها جاهایی انتخاب می‌شد كه مردم نبودند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در پاسخ به سئوال دیگری درباره این كه چرا پس از 8 سال جنگ ،ایران قطعنامه 598 را پذیرفت و ویژگی های این قطعنامه با قطعنامه های قبلی، گفت :قطعنامه را مدتی قبل از آنكه ما بپذیریم، شورای امنیت صادر كرد و عراق هم پذیرفته بود، ولی ما آن را قبول نداشتیم زیرا،ایران اعلام کرد : در این قطعنامه باید تنبیه متجاوز گنجانده شود و تكلیف خسارات وارد شده به ما مشخص شود و این چیزی بود كه عراقی‌ها نمی‌پذیرفتند.

هاشمی رفسنجانی افزود : عوامل فراوانی وجود داشت كه ما متقاعد شدیم باید قطعنامه را بپذیریم، که از نمونه های آن طولانی و فرسایشی شدن جنگ بود و این فرسایش به ما آسیب فراوان می‌رساند و عراقی‌ها غیر نظامی‌ها را مورد هدف و آسیب قرار می‌دادند، همچنین تلفات غیر نظامی‌ها نیز زیاد شده بود به ویژه این كه عراقی‌ها از سلاح شیمیایی استفاده می‌كردند كه نمونه آن را در حلبچه مشاهده كردیم و مردم مثل برگ خزان به زمین می‌ریختند و در این فكر بودیم كه اگر چنین جنایتی به یكی از شهرهای ایران مثل تبریز یا كرمانشاه صورت گیرد چه اتفاق بزرگی می افتاد .

وی با بیان اینكه ما در مقابل این شرارت محدود بودیم، چون سلاح شیمیایی بكار نمی‌بردیم و نمی‌خواستیم مردم آسیب ببینند،و نمی توانستیم با مردم عراق این جنایت جنگی را مرتكب شویم ،گفت: آمریکا ،اروپایی ها و روسیه به عراق كمك می كردند و مصمم بودند، از شكست رسمی صدام جلوگیری كنند.

هاشمی در ادامه گفت: آمریكایی‌ها بطور آشکار  به نفع عراق وارد میدان شده بودند و كشتی، هواپیما و سكوهای نفتی ما را مورد حمله قرار می‌دادند.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در خصوص عوامل دیگر پذیرش قطعنامه از سوی ایران، اظهار داشت: بودجه دولت نیز واقعاً تحمل این جنگ را نداشت و دولت رسماً به امام (ره) نامه نوشت كه نمی‌توانیم، همچنین در همین موضوع درخواست بودجه از طرف نیروهای رزمنده زیاد شد و البته حق آنها نیز بود و فرمانده سپاه نامه‌ای به امام نوشت و فهرست طولانی از لوازم مورد احتیاج داد كه كه امام (ره) فرمودند ، نمی‌تواند آن را تهیه كند.

هاشمی در ادامه تصریح كرد : عقیده من بر این بود كه با یك عملیات گسترده بتوانیم قسمتی از خاك عراق را به عنوان گروگان بگیریم ، در عملیاتهای كه صورت گرفت این خواسته عملی نشد، اگر عملی می شد هم جنگ به خوبی تمام می شد و هم ما به راحتی به حقوق خودمان می رسیدیم.

وی گفت: مهمترین عامل در این بین، عوامل انسانی بود، جنگ به حدی بود كه تلفات انسانی زیاد شده بود و قابل تحمل نبود و در این موقع خوشبختانه شورای امنیت تا حدودی خواسته‌های ما را پذیرفت و این مجموعه عوامل قانع كننده ای بود مبنی براین که نمی شود جنگید و همین سبب شد ،امام (ره) قطعنامه را پذیرفتند.

هـاشـمی رفسنجانی خاطرنشان كرد: در پایان جنگ،پس از سال‌ها مقاومت، جمهوری اسلامی این قطعنامه را پذیرفت و حضرت امام خمینی (ره) خودشان این قطعنامه را پذیرفتند و به عهده گرفتند.

وی پذیرش این قطعنامه را كار بسیار مهمی عنوان و خاطرنشان كرد: در آن زمان جنگ به جایی رسیده بود كه بـرخـی شـعـارهـای ما دیگر عملی منمی شد ،زیرا آمریكا و قدرت‌های بزرگ وارد جنگ شده بودند و سلاح‌های خطرناك را به رژیم بعث می‌دادند و آن‌ها هم بی‌رحمانه از این سلاح‌ها استفاده می‌كردند و این در شرایطی بود كه ما هم نمی‌توانستیم از این نوع به مقابله به مثل بپردازیم.
  وی با بیان اینكه بر اساس مصلحت این قطعنامه را پذیرفتیم، افزود: البته نظام در آن زمان به گونه‌ای رفتار كرد كه خوشبختانه، همـه‌ خـواستـه‌هـای مـا در قطعنامه‌ سازمان ملل گنجانده شد و بر اساس این قطعنامه، صدام مقصر شناخته شد و ما محق برای دریافت خسـارات معـرفـی شـدیـم.

رئیس مجلس خبرگان رهبری در ادامه این برنامه گفت: صدام فكر می‌كرد، ما قطعنامه را از روی ضعف پذیرفتیم در حالی كه ما از ناحیه حكمت و پیش‌بینی خطراتی مانند حملات شیمیایی عراق به  شهرهای بزرگ ایران پذیرفتیم اما صدام دوباره حمله كرد و رزمندگان ما هم به خوبی دفاع كردند و این سبب شد،دنیا بفهمد پذیرش قطعنامه از روی ترس نبوده بلكه در آن زمان عاقلانه ترین و منطقی ترین كار از طرف ایران بوده است.

هاشمی رفسنجانی افزود: پس از اتمام جنگ ما به خواسته های خود رسیدیم و سازمان ملل عراق را متجاوز دانست و هرچند هزینه های نظامی ایران را نپذیرفتند ، اما خسارات غیر نظامی را 100 میلیارد دلار برآورد كردند كه در نهایت به نفع ما بود ، زیرا صدام در فكر حمله به كویت بود تا آن چیزی كه از حمله به ایران نتوانسته بود به دست آورد در آنجا به راحتی كسب كند.
وی گفت :صدام ناچار شد همه شرایط ما را حتی قرار داد الجزایر كه یكی از ادله تجاوز به ایران بود بپذیرد.

هاشمی رفسنجانی گفت: در جنگ صدام علیه كویت،با وجود آنکه كویت به ما خیلی بد كرده بود، ما اشغال كویت را محكوم كردیم ، اما این یك عملكرد مثبت از طرف ایران بود.

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در باره حوادث منطقه و حضور نظامی آمریكا افزود:آمریكا بیش از این نمی تواند در عراق بماند ، اگر هم بماند دستاوردی نخواهد داشت بلكه همراه تلفات خواهد بود و روزی كه آمریكا از عراق خارج شود، مردم عراق ایران را بهترین دوست خود می یابند.

هاشمی در پایان خاطر نشان كرد ، ایران روابط خوبی در كل منطقه دارد ، اما باید نگران زیاده طلبی های استكبار كه به این منطقه چشم طمع دارند باشیم.
  
 
علی
۱۳۸۷-۰۴-۲۷ ۰۹:۳۴:۲۲
این جانب می خواهم یک نکته ضروری را بگویم وان این است که دولت عربستان در سال 61 حاضر بود کلیه غرامتهای جنگ را یدهد وما جنگ را تمام کنیم ودولت عراق هم قبول کرده بود اما بعضی ها از جمله اقای رفسنجانی اعتقاد داشتند که باید بصره را ابتدا تصرف کنند وجنگ را تمام می کردند اگر ما ان زمان جنگ را تمام می کردیم یکی از بزرگترین پیروزیهای تاریخی بود اما متاسفانه زمانی جنگ را به سرعت تمام کردیم که دولت امریکا خود مستقیما وارد جنگ شد (71557)
 
۱۳۸۷-۰۴-۳۰ ۱۳:۲۶:۱۳
موضوع پيشنهاد دولت عربستان براي پرداخت غرامت بارها از سويمسئولين توضيح داده شده است كه اين خبر فقط رسانهاي بود و هيچ پيشنهاد رسمي و جدي از سوي عربستان به ايران داده نشد . (71910)
 
پرسه زن
۱۳۸۷-۰۴-۲۷ ۱۱:۵۰:۱۷
متاسفانه در تمام اتفاقاتي كه در سياست خارجي و روابط ديپلماتيك ما بعد از انقلاب اتفاق افتاده شاهد اوج گيري نگاه ارزشي و و عاطفي و احساساتي و رد تمام تدابير و نهايتا افزايش فشار خارجي و مجبور شدن به پذيرفتن هر آن چه پيش از آن رد كرده بوديم ، هستيم/
اولين قسمت اين سناريو به تصرف سفارت آمريكا طولاني شدن نگهداري گروگان هاو نهايتا برگرداندن آنها باحذف كارتر و اوج گيري مجدد نومحافظه كاران در آمريكا بود. تابه حال هيچ كس به اين سوال پاسخ نداده كه در صورت تداوم رياست جمهوري كارتر بر آمريكا آيا سياست هاي خصمانه اين كشور و علي الخصوص جمهوري خواهان در دوران جنگ بر عليه ما ادامه پيدا مي كرد.
دومين مسئله اي كه با اين مدل با آن مواجه شديم مسئله جنگ بود. هنوز هيچ كس هيچ جواب قانع كننده اي براي ادامه جنگ بعد از فتح خرمشهر ارائه نداده و حرف هاي آقاي هامي سرشار از تناقض است. اگر قرار بود به مردم غيرنظامي حمله نشود و مردم عراق تحت فشار قرار نگيرند ادامه جنگ چه معنيي داشت ... ايشان مي گويند شراي قطعنامه ها قبل از اين به نفع ما نبود ... مگر شرايط قطعنامه 598 خواسته هاي مار را متحقق مي كرد. ... مگر در اين قطعنامه متجاوز شناسايي شده و بحثي در مورد غرامت وجود داشت ... براي گرفتن غرامت ئو سال جنگ كدام آدم عاقلي6 سال بعد جنگ را ادامه مي دهد ... و نهايتا جناب هاشمي به همه عوامل اشاره مي كنند مگر سقوط ايرباس ... يعني سقوط ايرباس هيچ ارتباطي به پذيرش قطعنامه نداشت ... فشارهاي بين المللي هيچ تاثيري نداشت ... تجربه جنگ نشان داد كه نمي توان يك تنه در برابر جهان ايستاد ... متاسفانه ما از اين قضيه هم درس عبرت نگرفتيم و همين روند ادامه يافت ...
تا رسيديم به پرونده هسته اي ... روند پرونده هسته اي دقيقا مثل جنگ و گروگان گيري است ... هيچ كس شكي ندارد كه ما حق دست يابي به تكنولوژي صلح اميز هسته اي را داريم اما در شرايط فعلي با توجه به تحريم ها و تهديدها آيا اصرار روي اين مسئله مدبرانه است ؟ ... تجربه جنگ و گروگان گيري نشان مي دهد كه نه نيست ... و معلوم نيست ايرباسي كه تكليف پرونده هسته اي را روشن مي كند كي كجا و توسط چه كساني سقوط خواهد كرد ... (71569)
 
علي پورتراب
۱۳۸۷-۰۴-۲۷ ۱۲:۵۳:۴۱
اقاي هاشمي رفسنجاني انساني فرهيخته وسياستمداري توانا هستند كه انقلاب رادرمواقع حساس ازخطرنجات دادند مانندايشان دركل كشور كسي پيدا نميشود كه بتواند اين چنين به نحو احسن كشور رااداره كند (71576)
 
مميزي
۱۳۸۷-۰۴-۲۷ ۲۰:۵۱:۰۸
مشروح سخنان هاشمي با تمام جزئياتش اگه پخش بشه خيلي بهرته تا اينكه به صورت گزينشي گفته بشه طبق گفته خود هاشمي در مصاحبه در مورد قطعنامه به صورت واضح مشخص بود كه امام با پذيريش مخالف بودند و هر گونه توافق رو نوعي خيانت مي دانستند كه هاشمي باز تاييد مي كنه كه ما به اين نتيجه واقعي رسيديم كه بايد قطعنامه رو بپذيريم و اگر براي شما مسئله اي من مي پذيرم و شما من رو محاكمه كنيد! يعني نظر امام غير واقعي بود !
. از طرف ديگر اصرار هاشمي بر حرفش و متقاعد كردن امام نشان اي دور زدن امام از همه جهت را دارد .. و اين يعني همان حقيقت كه حرف امام در اواخر عمرشان خريدار نداشت ...
روح امام شاد (71634)
 
حمید رضا
۱۳۸۷-۰۴-۲۸ ۱۲:۰۳:۱۴
پس از فتح خرمشهر به گفته مسئولان ارشدی که در راس سیاست خارجی ایران بودند هیچ پیشنهاد رسمی از جانب کشورهای عربی جهت پایان دادن به جنگ و آتش بس مطرح نبوده است و تنها می توان از مواضع غیر رسمی دبیر کل اتحادیه کشورهای عربی یاد کرد البته واقعیت به ما نشان داد که اعراب در طول جنگ تنها به فکر مواضع خود و عراق بوده و با دلارهای نفتی آن کشور را حمایت می کردند.از طرف دیگر تجربه جنگی اعلام کننده این مطلب است که عراق حتی پس از قطعنامه شورای امنیت دست از تخاصم برنداشت و به تجاوز علیه ایران دست زد حال چگونه می توانستیم به پیشنهادی فرضی دل خوش کنیم؟اما در ادامه باید گفت طرح این مطلب(پیشنهاد آتش بس در سال 61) اساسا بر پایه چیست؟در جواب می توان به این مطلب اشاره کرد برخی احزاب و افراد که از اذهان مردم پاک شده اند می کوشند که بی تدبیری خادمان ملت را نشان داده و بگویند تصمیم گیرندگان آن زمان از سر جهل به این امر تن نداده و به ملت ضرر رساندند!مثل همان شخصی که بارها خاطرات شخصی خود را از دیدارهای حضوری با حضرت امام یادآور شده و در باره جنگ خاطرات فراوانی از خود در می آورد در حالیکه امام او و گروهکش را از منافقین خطرناکتر دانست! (71682)
 
ع- وارسته
۱۳۸۷-۰۴-۳۰ ۰۱:۰۱:۵۳
چند نکته و يک برداشت، در مورد پذيرش قطعنامه 1. در مورخ 12 خرداد 1367 رييس جمهور وقت ـ حضرت آيت الله خامنه اي (مدظله العالي) ـ نامه اي به حضرت امام خميني (قدس سره) نوشته و پيشنهاد مي کنند که: «كلية امور مربوط به نيروهاي مسلح به شخص واحدي تفويض و محوّل گردد» 2. حضرت آيت الله خامنه اي در نامة ياد شده مي نويسند: «به نظر اينجانب، تنها فرد مناسب براي تصدي اين مسئوليت مهم، جناب آقاي هاشمي رفسنجاني است» و حضرت امام (قدس سرّه) به دنبال اين پيشنهاد، آيت الله هاشمي رفسنجاني را به عنوان «جانشين فرماندهي کل قوا» معرفي مي کنند. 3. چند روز بعد، وقتي اجلاسية خبرگان برگزار مي گردد، جناب آقاي هاشمي رفسنجاني در آغاز جلسه سخناني ايراد کرده و به جهت مأموريت جديد از سوي حضرت امام ، با نمايندگان خبرگان خداحافظي کرده و اظهار مي دارد که براي اجراي فرامين امام در مأموريت جديد، ناگزير از ترک جلسه هستم. و حضرت آيت الله مشکيني= رييس مجلس خبرگان رهبري در بيانات آغاز اجلاس ، ضمن تبريک به آقاي هاشمي رفسنجاني براي جانشيني فرماندهي کل قوا از سوي حضرت امام، اظهار اميدواري مي¬کند که جناب آقاي هاشمي، در مسئوليت جديد، بتواند «جنگ را به نفع اسلام پايان دهد». 4. بعد از يک ماه و اندي (مورخ 29/4/67) حضرت امام راحل با بيان عباراتي چون: «...بدا به حال من كه هنوز مانده‏ام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر كشيده‏ام، و در برابر عظمت و فداكاري اين ملت بزرگ احساس شرمساري مي‏كنم...» قطعنامة 598 را مي پذيرد و پايان جنگ از سوي جمهوري ايران اعلام مي¬گردد. 5. پس از پذيرش قطعنامه، آيت الله هاشمي رفسنجاني، در يکي ازخطبه هاي نمازجمعه ، به¬شرح ماجرا پرداخته ، مي¬گويد: (نقل به مضمون) به حضرت امام گفتم با وضعيتي که دشمن براي ما پيش آورده، ناگزيريم جنگ را پايان دهيم. امام فرمود: چگونه؟ گفتم: من حاضرم اين مسئوليت را به عهده بگيرم و پذيرش قطعنامه را اعلام کنم تا اگر بنا است کسي زير سوال برود و محکوم شود، من باشم. من پذيرش قطعنامه را اعلام مي¬كنم و شما مرا محاكمه كنيد. در اين صورت آبروي بقيه حفظ مي¬شود! اما امام گفتند: اين عملي و قابل اجرا نيست. و سرانجام از آبروي خودشان مايه گذاشتند و خودشان قطعنامه را اعلام کردند. برداشت: اکنون با توجه به اين چند نکته، و اينکه تمام اين ماجرا در کمتر از دو ماه اتفاق افتاد، به نظر مي رسد سران نظام همگي به اين نتيجه رسيده بودند که استکبار جهاني و جبهة کفر، با تمام نيرو و توان، در مقابل نظام الهي جمهوري اسلامي ايستاده و در صدد بودند با سوء استفاده از برخي فرصتها و کاستيها، مانع از پيروزي رزمندگان اسلام بر متجاوزان بعثي شوند و حتي مصمم بودند به هر قيمت که شده، انقلاب را با شکست قطعي مواجه سازند. بنابر اين، تنها راه منطقي و چارة اساسي در چنين وضعيتي، همانا پذيرش قطعنامه بود و بس. ع- وارسته (71808)
 
سرباز نظام
۱۳۸۷-۰۴-۳۰ ۱۸:۱۷:۰۴
تا هاشمي زنده است اين نهضت زنده است (حضرت امام ره)
عاقلان وسياستمداران دنيا بر دانائي آقاي هاشمي اعتراف
مي كنند
پس در مورد ايشان دروغ نگوئيد (71970)
 
مه پاره شب
۱۳۸۷-۰۴-۳۱ ۰۶:۲۲:۰۰
معمولا آقای هاشمی هر وقت بخواهند اطلاعیه یا تکذیبیه ای بدهند از طریق روابط عمومی یا دفتر مجمع تشخیص مصلحت نظام اقدام می کنند. به نظر می رسد که چون این اطلاعیه ها در مورد فعالیتها و امور شخصی ایشان مثل کاندیداتوری در انتخابات یا انتساب سخنان و ... به ایشان است در حکم استفاده از وسایل بیت المال برای امور خصوصی باشد. آیا از نظر ایشان این کار مشکل شرعی ندارد؟ نکته دیگر اینکه رهبر انقلاب به مسوولان دولتی توصیه کرده اند که سعی کنند بین شخصیت حقوقی و حقیقی خود تفاوت قائل شوند و به دلیل مسوولیت انتظارات و توقعات فراقانونی برای خود نداشته باشند. این کار ایشان با این سخن رهبری هم سازگار نیست. امیدوارم جوابم را از طریق روابط عمومی مجمع تشخیص ندهند بلکه از طریق بیت خود یا دفتر آقای هاشمی رفسنجانی بدهند. با تشکر (72022)
 
محمد
۱۳۸۷-۰۴-۳۱ ۰۹:۴۶:۲۵
متاسفانه تا كنون هيچ يك از مقامات بلند پايه كشور تا كنون نسبت به اعلام واقعيت هاي جنگ اظهار نظر شفافي نداشته ونكرده اند وتنها در مقاطعي همانند سالروز پذيرش قطعنامه صحبتهايي را بيان ميدارند كه به نظر ميرسد با توجه به گذشت زمان صدا وسيما ميبايست نسبت به تهيه برنامه اي جامع وكامل جهت روشن شدن تمامي زواياي جنگ اقدام كند. (72045)
 


نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.