کد مطلب: 24802
بازی دوگانه هند با خط لوله صلح
تاریخ انتشار : شنبه ۳۱ فروردين ۱۳۸۷ ساعت ۰۹:۰۷
خط لوله صلح یک طرح انتقال گاز است که می بایست گاز ایران را به پاکستان و از طریق پاکستان به هندوستان منتقل کند. این طرح را به این دلیل خط لوله صلح می نامند زیرا که با پیوند زدن قسمتی از اقتصاد کشورهای هند و پاکستان(بخش استراتژیک انرژی) بعنوان کشورهایی که تا کنون چند بار هم جنگیده اند آنها را به سمت صلح هدایت می کند، یعنی با ایجاد اشتراکات اقتصادی صلح را به ارمغان می آورد.
این طرح برای اولین بار حدود 16 سال پیش مطرح شد که البته در حد یک طرح باقی ماند. از سال 2000 میلادی جلسات سران کشورهای هند، پاکستان و ایران برای بررسی طرح ساخت گاز طبیعی منظم تر پیگیری شد. تا اینکه این بحث در سال 1385 به صورت جدی مطرح گردید. پس از مدتها نمایش هندی ها طرح انتقال گاز با لوله از ایران به هند با عقب نشینی کامل طرف هندی ناتمام ماند و ایران به انعقاد قرارداد دوجانبه با پاکستان اقدام کرد.
خط لوله صلح، بهترين گزينه براي تامین انرژی هند و پاكستان است تا انرژي مورد نياز خود را تامين كنند، اما تنها گزينه ممكن نيست. در ميان راه حل هايي كه خريداران نهايي گاز خط لوله صلح براي روز مبادا درنظر گرفته اند، طرح انتقال گاز تركمنستان به پاكستان، مهم ترين رقيب است. تركمنستان به پشتوانه ذخاير زیاد گاز طبيعي، عليرغم اینکه توليد چندان قابل توجهی ندارد، به شدت به دنبال كسب بازار هاي صادراتي بزرگ کشورهای در حال توسعه با سرعت رشد زیاد است. اين كشور در سال 2005 حدود 62 ميليارد مترمكعب گاز توليد كرد كه 16 ميليارد مترمكعب آن را به مصارف داخلي و مابقي را به بازار هاي صادراتي اختصاص داد.
قرار است خط لوله صلح در گام بعدي به سوي جنوب روان شود تا بخشي از نياز هاي پاكستان را نیز مرتفع سازد. احداث اين خط لوله كه مسيري يك هزار و 270 كيلومتري را پشت سر نهاده است، حدوداً 3.5 ميليارد دلار هزينه در بر خواهد داشت. با این اوصاف رقیب نزدیکی برای خط لوله صلح وجود ندارد بخصوص اینکه خط لوله ترکمنستان باید از مسیر بسیار نا امن افغانستان بگذرد.
ایران به دلایل سیاسی و دیپلماتیک سعی دارد خط لوله صلح را به هرقیمتی که شده به پیش ببرد و آنرا نهایی کند. پیوند زدن مسائل سیاسی با مسائل اقتصادی پیشینه قوی تئوریک دارد و جریانات لیبرال در روابط بین الملل به شدت از آن جانبداری می کنند. ایران سعی دارد در شرایطی که به خاطر مساله عسته ای به شدت تحت فشار قدرتهای غربی قرار دارد با ارائه یک مشوق اقتصادی به هند به عنوان کشوری که از وزن مناسب منطقه ای برخوردار است و می تواند در آژانس بین المللی انرژی اتمی رای تاثیر گذار داشته باشد این کشور را با خود همراه کند. در همین بحبوحه هند به خاطر دلایلی که به حوزه استراتژیک ایالات متحده برمی گردد و ما فعلا بدان نمیپردازیم مورد توجه آمریکا نیز قرار گرفته است. این یعنی یک فرصت ممتاز برای هند که بتواند امتیازات قابل توجهی بگیرد. هند از آغاز مذاکرات در 16 سال پیش بسیار با احتیاط به مذاکرات وارد می شد و در حقیقت یک بام و دو هوا حرکت می کرد. تنها دلیلی که باعث شد تا به مذاکرات ادامه دهند احراز اطمینان از اجرای تعهدات ایالات متحده بود. آمریکا به صورتی باور نکردنی به آنها قول داد تا برایشان نیروگاههای هسته ای بسازد. به این ترتیب هزینه برق تولیدی با نیروگاههای هسته ای از گاز ایران ارزانتر تمام می شود و فواید اقتصادی بین دو طرف که خود بحث جداگانه ای را می طلبد، در مجموع نزدیکی رابطه هند و امریکا و قرار دادهای منعقد شده میان این دو کشور سبب شدتا اقتصاد این کشور آسیایی وابستگی بیشتری به امریکا پیدا کند.
وزیر نفت پاکستان در مصاحبه ای گفت: هند به هیچ قیمتی حاضر نیست رابطه نزدیک و سودآور خود را با امریکا متشنج کند و این در تعاملات جهانی هند کاملا مشهود است.
وضعیت پاکستان کاملا از هند متفاوت است و آنها به این طرح به عنوان منبع تامین انرژیشان در شرایطی که قیمت نفت به شدت در حال افزایش است نیازمندند. آنها بارها اعلام کردند که برای تامین نیاز مصرفی اقتصاد و صنعت رو به رشد خود به سوخت نیاز دارند و اجرای این طرح می تواند برای آنها بسیار مفید باشد.
اهمیت خط لوله انتقال گازطبیعی ایران-پاکستان-هند برای اقتصاد پاکستان به حدی است که سران این کشور تاکید کردند حتی در صورت عدم حضور هند نیزساخت خط لوله و طرح انتقال گاز را پیگیری خواهند کرد.
فاروق قیوم – معاون وزیر انرژی پاکستان - در مورد پایبندی این کشور به تواق گازی با ایران گفت: حتی اگر دولت پاکستان تغییر کند اسلام آباد به این توافق متعهد خواهد بود و در این زمینه زیر بار فشار امریکا نخواهد رفت. آمریکا به پاکستان فشاری وارد نمی کند که بخواهد از زیر آن شانه خالی کند.
مساله جالبی که در این میان وجود دارد اصرار ایران به انجام این طرح به هر قیمتی است. ایران بارها خود را به نمایش های طرف هندی سپرده است. بطوریکه هر گاه هند اراده کرده مذاکره را ترک و هر وقت اراده کرده به مذاکرات باز گشته است. اخیرا نیز وزير نفت هند از انجام مذاكرات دوجانبه با پاكستان براي یافتن راه حل مساله نرخ ترانزيت گاز خط لوله صلح در روز 6 ارديبهشت (25 آوريل) خبر داده اند.
اگر ایران بخواهد خود را بیش از این آلت دست هندیها کند سودی نخواهد برد. هند از خط لوله صلح بعنوان وسیله ای برای باج گیری از ایالات متحده استفاده می کند و آن ها هیچ گاه منافع خود با آمریکا را با منافع حاصل از خط لوله انتقال گاز قربانی نمی کنند. این قرارداد با مبالغی که از آن صحبت می شود یک یارانه به هند و پاکستان است. شواهدی برای ارتقای امنیت ایران با پیوند زدن منافع اقتصادی و سیاسی نیز وجود ندارد. اگر ایران گاز را رایگان به هند ارسال کند باز هم هند به این طرح تن نمی دهد.
هند رشد اقتصادی بالای خود را مدیون سرمایه گذاری حاصل از چراغ سبز آمریکاست. سه یا چهار میلیارد دلار قرارداد گازی نمی تواند هند را از آمریکا جدا کرده و به سمت ایران سوق دهد. منافع اقتصادی باعث افزایش امنیت کشور نمی شود این چیزی است که مقامات سیاسی کشور باید آن را درک کنند، در غیر این صورت منابع مادی هدر رفته و منفعتی نیز عاید کشور نخواهد شد.
این طرح برای اولین بار حدود 16 سال پیش مطرح شد که البته در حد یک طرح باقی ماند. از سال 2000 میلادی جلسات سران کشورهای هند، پاکستان و ایران برای بررسی طرح ساخت گاز طبیعی منظم تر پیگیری شد. تا اینکه این بحث در سال 1385 به صورت جدی مطرح گردید. پس از مدتها نمایش هندی ها طرح انتقال گاز با لوله از ایران به هند با عقب نشینی کامل طرف هندی ناتمام ماند و ایران به انعقاد قرارداد دوجانبه با پاکستان اقدام کرد.
خط لوله صلح، بهترين گزينه براي تامین انرژی هند و پاكستان است تا انرژي مورد نياز خود را تامين كنند، اما تنها گزينه ممكن نيست. در ميان راه حل هايي كه خريداران نهايي گاز خط لوله صلح براي روز مبادا درنظر گرفته اند، طرح انتقال گاز تركمنستان به پاكستان، مهم ترين رقيب است. تركمنستان به پشتوانه ذخاير زیاد گاز طبيعي، عليرغم اینکه توليد چندان قابل توجهی ندارد، به شدت به دنبال كسب بازار هاي صادراتي بزرگ کشورهای در حال توسعه با سرعت رشد زیاد است. اين كشور در سال 2005 حدود 62 ميليارد مترمكعب گاز توليد كرد كه 16 ميليارد مترمكعب آن را به مصارف داخلي و مابقي را به بازار هاي صادراتي اختصاص داد.
قرار است خط لوله صلح در گام بعدي به سوي جنوب روان شود تا بخشي از نياز هاي پاكستان را نیز مرتفع سازد. احداث اين خط لوله كه مسيري يك هزار و 270 كيلومتري را پشت سر نهاده است، حدوداً 3.5 ميليارد دلار هزينه در بر خواهد داشت. با این اوصاف رقیب نزدیکی برای خط لوله صلح وجود ندارد بخصوص اینکه خط لوله ترکمنستان باید از مسیر بسیار نا امن افغانستان بگذرد.
ایران به دلایل سیاسی و دیپلماتیک سعی دارد خط لوله صلح را به هرقیمتی که شده به پیش ببرد و آنرا نهایی کند. پیوند زدن مسائل سیاسی با مسائل اقتصادی پیشینه قوی تئوریک دارد و جریانات لیبرال در روابط بین الملل به شدت از آن جانبداری می کنند. ایران سعی دارد در شرایطی که به خاطر مساله عسته ای به شدت تحت فشار قدرتهای غربی قرار دارد با ارائه یک مشوق اقتصادی به هند به عنوان کشوری که از وزن مناسب منطقه ای برخوردار است و می تواند در آژانس بین المللی انرژی اتمی رای تاثیر گذار داشته باشد این کشور را با خود همراه کند. در همین بحبوحه هند به خاطر دلایلی که به حوزه استراتژیک ایالات متحده برمی گردد و ما فعلا بدان نمیپردازیم مورد توجه آمریکا نیز قرار گرفته است. این یعنی یک فرصت ممتاز برای هند که بتواند امتیازات قابل توجهی بگیرد. هند از آغاز مذاکرات در 16 سال پیش بسیار با احتیاط به مذاکرات وارد می شد و در حقیقت یک بام و دو هوا حرکت می کرد. تنها دلیلی که باعث شد تا به مذاکرات ادامه دهند احراز اطمینان از اجرای تعهدات ایالات متحده بود. آمریکا به صورتی باور نکردنی به آنها قول داد تا برایشان نیروگاههای هسته ای بسازد. به این ترتیب هزینه برق تولیدی با نیروگاههای هسته ای از گاز ایران ارزانتر تمام می شود و فواید اقتصادی بین دو طرف که خود بحث جداگانه ای را می طلبد، در مجموع نزدیکی رابطه هند و امریکا و قرار دادهای منعقد شده میان این دو کشور سبب شدتا اقتصاد این کشور آسیایی وابستگی بیشتری به امریکا پیدا کند.
وزیر نفت پاکستان در مصاحبه ای گفت: هند به هیچ قیمتی حاضر نیست رابطه نزدیک و سودآور خود را با امریکا متشنج کند و این در تعاملات جهانی هند کاملا مشهود است.
وضعیت پاکستان کاملا از هند متفاوت است و آنها به این طرح به عنوان منبع تامین انرژیشان در شرایطی که قیمت نفت به شدت در حال افزایش است نیازمندند. آنها بارها اعلام کردند که برای تامین نیاز مصرفی اقتصاد و صنعت رو به رشد خود به سوخت نیاز دارند و اجرای این طرح می تواند برای آنها بسیار مفید باشد.
اهمیت خط لوله انتقال گازطبیعی ایران-پاکستان-هند برای اقتصاد پاکستان به حدی است که سران این کشور تاکید کردند حتی در صورت عدم حضور هند نیزساخت خط لوله و طرح انتقال گاز را پیگیری خواهند کرد.
فاروق قیوم – معاون وزیر انرژی پاکستان - در مورد پایبندی این کشور به تواق گازی با ایران گفت: حتی اگر دولت پاکستان تغییر کند اسلام آباد به این توافق متعهد خواهد بود و در این زمینه زیر بار فشار امریکا نخواهد رفت. آمریکا به پاکستان فشاری وارد نمی کند که بخواهد از زیر آن شانه خالی کند.
مساله جالبی که در این میان وجود دارد اصرار ایران به انجام این طرح به هر قیمتی است. ایران بارها خود را به نمایش های طرف هندی سپرده است. بطوریکه هر گاه هند اراده کرده مذاکره را ترک و هر وقت اراده کرده به مذاکرات باز گشته است. اخیرا نیز وزير نفت هند از انجام مذاكرات دوجانبه با پاكستان براي یافتن راه حل مساله نرخ ترانزيت گاز خط لوله صلح در روز 6 ارديبهشت (25 آوريل) خبر داده اند.
اگر ایران بخواهد خود را بیش از این آلت دست هندیها کند سودی نخواهد برد. هند از خط لوله صلح بعنوان وسیله ای برای باج گیری از ایالات متحده استفاده می کند و آن ها هیچ گاه منافع خود با آمریکا را با منافع حاصل از خط لوله انتقال گاز قربانی نمی کنند. این قرارداد با مبالغی که از آن صحبت می شود یک یارانه به هند و پاکستان است. شواهدی برای ارتقای امنیت ایران با پیوند زدن منافع اقتصادی و سیاسی نیز وجود ندارد. اگر ایران گاز را رایگان به هند ارسال کند باز هم هند به این طرح تن نمی دهد.
هند رشد اقتصادی بالای خود را مدیون سرمایه گذاری حاصل از چراغ سبز آمریکاست. سه یا چهار میلیارد دلار قرارداد گازی نمی تواند هند را از آمریکا جدا کرده و به سمت ایران سوق دهد. منافع اقتصادی باعث افزایش امنیت کشور نمی شود این چیزی است که مقامات سیاسی کشور باید آن را درک کنند، در غیر این صورت منابع مادی هدر رفته و منفعتی نیز عاید کشور نخواهد شد.
هرمز
۱۳۸۷-۰۱-۳۱ ۱۰:۱۳:۱۹
من بطور کل با این پروژه مخالفم. دولت ایران چگونه این تصور را دارد که رژیم بی ثبات وهابی پاکستان خواهد توانست امنیت این خط لوله گاز را تامین کند؟! به نظر من ما باید روی پروژه خراسان، شمال افغانستان، تاجیکستان وچین کار کنیم. البته میدانم تا زمانی که افغانستان زیراشغال بیگانه است اینکار ممکن نیست، اما اشغالگران در وضع بدی هستند و هر روز وضعشان بدتر میشود. این امکان هست که تاجیک های شمال افغانستان به تاجیکستان بپیوندند، چون زمزمه یک پشتونستان مستقل در شمال پاکستان و جنوب افغانستان آغاز شده. یک تاجیکستان بزرگ احتیاج به درآمد و تجارت دارد و پیوند چین، تاجیکستان و ایران برای هر سه کشور مفید است (58211)
۱۳۸۷-۰۱-۳۱ ۱۰:۱۴:۴۳
مردم ایران در سرما یخ بزنند مهم نیست اما تحت هر شرایطی باید گاز را به هندی ها تقدیم کرد دولت عدالت کمی مردم را هم به حساب بیاورد (58212)
دکتر دیانتی
۱۳۸۷-۰۱-۳۱ ۱۰:۳۶:۱۳
با سلام.
جدا نظر دقیق و کارشناسی بود. عدم توجه به همین نکته در رابطه ایران و روسیه نیز ضربات سختی بر کشور وارد کرده است.
امیدوارم مسئولان سیاست خارجی ما به این نکته کارشناسی توجه کنند. (58217)
جدا نظر دقیق و کارشناسی بود. عدم توجه به همین نکته در رابطه ایران و روسیه نیز ضربات سختی بر کشور وارد کرده است.
امیدوارم مسئولان سیاست خارجی ما به این نکته کارشناسی توجه کنند. (58217)
محمد م
۱۳۸۷-۰۱-۳۱ ۱۳:۱۶:۱۶
با کمال تاسف هیچ هماهنگی بین ارکان تصمیم گیری ما وجود ندارد واز این سرمایهای بزرگی که خداونددر اختیار ما گذاشته است استفاده نمی کنیم
وبیگانگان از این ناهماهنگی وبی برنامه بودن ما نهایت استفاده را می برند.
نگاهی به قرادادهای منعقده در شرکت نفت با بیگانگان وهمچنین واردات بی حد ومرز از کشور چین وکره جنوبی ژاپن وفرانسه وآلمان و...... و موضع گیریهای این کشورها در مجامع بین المللی در مقابل ملت ایران کاملا\" موءید موضوع می باشد. (58240)
وبیگانگان از این ناهماهنگی وبی برنامه بودن ما نهایت استفاده را می برند.
نگاهی به قرادادهای منعقده در شرکت نفت با بیگانگان وهمچنین واردات بی حد ومرز از کشور چین وکره جنوبی ژاپن وفرانسه وآلمان و...... و موضع گیریهای این کشورها در مجامع بین المللی در مقابل ملت ایران کاملا\" موءید موضوع می باشد. (58240)
۱۳۸۷-۰۱-۳۱ ۱۴:۲۰:۴۰
بی زحمت یکی این مطلب رو برای آقای شریعتمداری توضیح بده که با تیترهای درشت اعصاب خورد کن که تا حالا صد دفعه گفتند هند قرارداد رو نهایی کرده و فردا هند در راستای بازیش یک حرف دیگه می زنه ما رو حرص ندهند (58252)
عباسي
۱۳۸۷-۰۱-۳۱ ۲۰:۳۰:۴۰
البته اگردولت مي خواست منافع ملي را ناديده بگيرداز مدتها قبل اين قرارداد همانندقراردادكرسنت امضا شده . بياد بياوريم ايران براي تعيين قيمت گازماههابادولت هندچانه زني كردند وحتي دولت، هنديها رامتقاعد كرد تانظرمشاوريين مرضي الطرفي را بپذيرد ونهايتا قمت بازارروز توكيو بعنوان مبنا قرارگرفت.هرچند اختلاف هندوپاكستان برسر حق ترانزيت همچنان لاينحل باقي مانده والبته طبيعيست كه هركشوري بدنبال منافع خود باشد.تعجب ملت ازكاسه ليسي بعضي جريانات از بيگانگان است . (58269)
۱۳۸۷-۰۱-۳۱ ۲۰:۳۴:۱۹
به هندی ها اصلا نمی شود اعتماد کرد من هم جوارشان بوده ام و هستم. فقط دو دوره بازند و منفعت طلب.دو رو که کم است هزار رو دارند. (58270)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
