کد مطلب: 17990
فرصت/تهدید گزارش البرادعی و بازی زمان جدید ایالات متحده
تاریخ انتشار : دوشنبه ۲۸ آبان ۱۳۸۶ ساعت ۱۱:۱۳
بدون تردید گزارش البرادعی با اعلام تطابق پاسخ های ایران در مورد سانیریفیوژهای پی یک و پی دو ضربه محکمی به فلسفه حضور پرونده ایران در شورای امنیت زد، هرچند که صرف صدور این گزارش از نظر حقوقی و رسمی نمی تواند باعث خروج پرونده ایران از شورای امنیت شود.
در واقع، گزارش البرادعی مثل همیشه دو پهلو و حاوی جملات و اظهار نظرهای متناقض بود، بازهم البرادعی تصریح کرد که نمی تواند ماهیت صلح آمیز بخش هایی از برنامه هسته ای ایران را تایید کند و ...
اما باید توجه داشت که گزارش دو پهلوی البرادعی همانطور که برای جبهه مقابل، فرصت دیپلماسی می آفریند، می تواند برای ایران هم فرصت هایی بیافرند، در واقع طرفی در این رزم دیپلماتیک برنده می شود که بتواند "زودتر"، بهتر و فراگیرتر از گزارش دوپهلوی البرادعی به نفع خود استفاده کند.
بر این اساس، بررسی موضع گیری مقامات آمریکایی (به عنوان طرف اصلی ایران در پرونده هسته ای) که بلافاصله بعد از صدور گزارش البرادعی در صدر اخبار خبرگزاری های جهان، نقش بست، قابل توجه است:
گریگوری شولتی نماینده آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی، ساعتی بعد از ارائه گزارش البرادعی مدعی شد که میزان همکاری ایران با آژانس راضی کننده نیست و همکاری جزئی ایران با بازرسان آژانس به اندازه ای نبوده است که مانع از تصویب قطعنامه سومی شود
زلمای خلیل زاد، نماینده آمریکا هم در سازمان ملل با تاکید بر بندی از گزارش البرادعی بود که همکاری ایران را "واکنشی" توصیف کرده بود، ضمن ناکافی دانستن همکاری های ایران و آژانس، خواهان همکاری "سریع تر" ایران با آژانش شد، این موضع سیاسی به سرعت، بهت و سکوت اولیه رسانه های غربی در مورد گزارش البرادعی را شکست و تبدیل به موضع رسمی این رسانه ها شد.
با این اوصاف به نظر می رسد آمریکایی ها، قصد دارند "بازی زمان" جدیدی یا به تعبیر بهتر، "آخرین بازی زمان در پرونده هسته ای ایران" را آغاز کند، به این ترتیب که با فشار و جوسازی سیاسی و رسانه ایی بر آژانس و وادار کردن آژانس به افزایش سرعت بازرسی ها و نظارت بر ایران و از سوی دیگر تلاش برای عصبانی کردن ایران با تهدید و ارعاب، مدالیته ایران-آژانس را متوقف یا بسیار کند و آرام کند تا در بازی زمان، برنده این میدان شود و ایران را به عنوان کشوری یاغی و غیرقابل مهار که با نظارت های بین المللی مشکل دارد، معرفی کنند.
بازی زمان در معادله هسته ای با این ویژگی صورت می گیرد که نومحافظه کاران آخرین ماههای حضور در کاخ سفید را می گذرانند و از طرف دیگر ایران هم مرحله غنی سازی صنعتی با بیش از سه هزار سانتیرفیوژ را آغاز کرده است.
از این جهت، یکی از مستمسک های احتمالی آمریکا در بازی زمان جدید می تواند حول محور "پیدا کردن مسائل و ابهامات جدید" در فعالیت های هسته ای ایران و احتمالا "پیدا شدن لب تاپ های جدید!" حاوی اطلاعات سری از فعالیت های هسته ای ایران باشد که هرازچند گاهی بطور معجزه آسایی پیدا می شوند! ضمن اینکه می توان انتظار داشت تحرکات جاسوسی گروهک منافقین هم در این مقطع افزایش قابل تاملی پیدا کند و آنها همه برگ های خود را به نفع آمریکایی ها میدان بیاورند.
از سوی دیگر، موضع چین در لغو نشست 1+5 قبل از اجلاس نوامبر، نشان از تغییر بازی این عضو محافظه کار 1+5 دارد، ظاهرا بعد از روسیه، این بار نوبت چین است که با امتیاز گیری از آمریکا در معادله هسته ای ایران، وارد عرصه مستقیم تر بازیگری در معادله هسته ای ایران شود.
،می توان گفت چون نفس صدور قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران به خصوص ذیل فصل 41 و 42 منشور ملل متحد، برای آمریکا مهم است، می توان انتظار داشت که کمترین اثر گزارش البرادعی این باشد که صدور قطعنامه ای با رویه تحریم های شدید منتفی گردد و صرفا اجماع انجام شده علیه ایران در شورای امنیت با صدور قطعنامه ای نسبتا ملایم با گسترش تحریم های بخش نظامی-موشکی (و نه بانکی و اقتصادی) صورت گیرد، این گمانه وقتی اثبات می شود که آمریکا در ماههای اخیر با پیش بینی چنین فضایی، تصمیم به وضع تحریم های یکجانبه اقتصادی علیه ایران کرده است. *تحلیلگر خبرگزاری مهر
در واقع، گزارش البرادعی مثل همیشه دو پهلو و حاوی جملات و اظهار نظرهای متناقض بود، بازهم البرادعی تصریح کرد که نمی تواند ماهیت صلح آمیز بخش هایی از برنامه هسته ای ایران را تایید کند و ...
اما باید توجه داشت که گزارش دو پهلوی البرادعی همانطور که برای جبهه مقابل، فرصت دیپلماسی می آفریند، می تواند برای ایران هم فرصت هایی بیافرند، در واقع طرفی در این رزم دیپلماتیک برنده می شود که بتواند "زودتر"، بهتر و فراگیرتر از گزارش دوپهلوی البرادعی به نفع خود استفاده کند.
بر این اساس، بررسی موضع گیری مقامات آمریکایی (به عنوان طرف اصلی ایران در پرونده هسته ای) که بلافاصله بعد از صدور گزارش البرادعی در صدر اخبار خبرگزاری های جهان، نقش بست، قابل توجه است:
گریگوری شولتی نماینده آمریکا در آژانس بین المللی انرژی اتمی، ساعتی بعد از ارائه گزارش البرادعی مدعی شد که میزان همکاری ایران با آژانس راضی کننده نیست و همکاری جزئی ایران با بازرسان آژانس به اندازه ای نبوده است که مانع از تصویب قطعنامه سومی شود
زلمای خلیل زاد، نماینده آمریکا هم در سازمان ملل با تاکید بر بندی از گزارش البرادعی بود که همکاری ایران را "واکنشی" توصیف کرده بود، ضمن ناکافی دانستن همکاری های ایران و آژانس، خواهان همکاری "سریع تر" ایران با آژانش شد، این موضع سیاسی به سرعت، بهت و سکوت اولیه رسانه های غربی در مورد گزارش البرادعی را شکست و تبدیل به موضع رسمی این رسانه ها شد.
با این اوصاف به نظر می رسد آمریکایی ها، قصد دارند "بازی زمان" جدیدی یا به تعبیر بهتر، "آخرین بازی زمان در پرونده هسته ای ایران" را آغاز کند، به این ترتیب که با فشار و جوسازی سیاسی و رسانه ایی بر آژانس و وادار کردن آژانس به افزایش سرعت بازرسی ها و نظارت بر ایران و از سوی دیگر تلاش برای عصبانی کردن ایران با تهدید و ارعاب، مدالیته ایران-آژانس را متوقف یا بسیار کند و آرام کند تا در بازی زمان، برنده این میدان شود و ایران را به عنوان کشوری یاغی و غیرقابل مهار که با نظارت های بین المللی مشکل دارد، معرفی کنند.
بازی زمان در معادله هسته ای با این ویژگی صورت می گیرد که نومحافظه کاران آخرین ماههای حضور در کاخ سفید را می گذرانند و از طرف دیگر ایران هم مرحله غنی سازی صنعتی با بیش از سه هزار سانتیرفیوژ را آغاز کرده است.
از این جهت، یکی از مستمسک های احتمالی آمریکا در بازی زمان جدید می تواند حول محور "پیدا کردن مسائل و ابهامات جدید" در فعالیت های هسته ای ایران و احتمالا "پیدا شدن لب تاپ های جدید!" حاوی اطلاعات سری از فعالیت های هسته ای ایران باشد که هرازچند گاهی بطور معجزه آسایی پیدا می شوند! ضمن اینکه می توان انتظار داشت تحرکات جاسوسی گروهک منافقین هم در این مقطع افزایش قابل تاملی پیدا کند و آنها همه برگ های خود را به نفع آمریکایی ها میدان بیاورند.
از سوی دیگر، موضع چین در لغو نشست 1+5 قبل از اجلاس نوامبر، نشان از تغییر بازی این عضو محافظه کار 1+5 دارد، ظاهرا بعد از روسیه، این بار نوبت چین است که با امتیاز گیری از آمریکا در معادله هسته ای ایران، وارد عرصه مستقیم تر بازیگری در معادله هسته ای ایران شود.
،می توان گفت چون نفس صدور قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران به خصوص ذیل فصل 41 و 42 منشور ملل متحد، برای آمریکا مهم است، می توان انتظار داشت که کمترین اثر گزارش البرادعی این باشد که صدور قطعنامه ای با رویه تحریم های شدید منتفی گردد و صرفا اجماع انجام شده علیه ایران در شورای امنیت با صدور قطعنامه ای نسبتا ملایم با گسترش تحریم های بخش نظامی-موشکی (و نه بانکی و اقتصادی) صورت گیرد، این گمانه وقتی اثبات می شود که آمریکا در ماههای اخیر با پیش بینی چنین فضایی، تصمیم به وضع تحریم های یکجانبه اقتصادی علیه ایران کرده است. *تحلیلگر خبرگزاری مهر
ساف
۱۳۸۶-۰۸-۲۸ ۱۳:۲۰:۰۷
سئوال از دولت محترم اينست:
چرا مصوبات شوراي امنيت كاغذ پاره اي بي اهميت خوانده ميشود؛ و اعلام ميشود اين كاغذ پاره ها هيچ تأثيري بر رأي و نظر ايران ندارد ؛ ليكن از سوي سخنگوي محترم دولت بصورت رسمي اعلام ميشود كه اگر شوراي امنيت مصوبه جديدي برعليه ايران تصويب نمايد ؛ ما در برنامه هايمان تجديد نظر ميكنيم؟!
ضمناً عنوان شده بود پرونده هسته اي بسته شده است . پس چه شد؟!
آيا مناسب نيست در جهت منافع ملي ايران ،سنجيده سخن بگوييم ، با تعقل و تدبير برنامه ريزي كنيم و هوشمندانه و با همت عمل نماييم؟! (44160)
چرا مصوبات شوراي امنيت كاغذ پاره اي بي اهميت خوانده ميشود؛ و اعلام ميشود اين كاغذ پاره ها هيچ تأثيري بر رأي و نظر ايران ندارد ؛ ليكن از سوي سخنگوي محترم دولت بصورت رسمي اعلام ميشود كه اگر شوراي امنيت مصوبه جديدي برعليه ايران تصويب نمايد ؛ ما در برنامه هايمان تجديد نظر ميكنيم؟!
ضمناً عنوان شده بود پرونده هسته اي بسته شده است . پس چه شد؟!
آيا مناسب نيست در جهت منافع ملي ايران ،سنجيده سخن بگوييم ، با تعقل و تدبير برنامه ريزي كنيم و هوشمندانه و با همت عمل نماييم؟! (44160)
علی
۱۳۸۶-۰۸-۲۹ ۰۸:۳۲:۴۲
به نام خدا
دوست عزیز، شما دو مساله را با هم خلط کرده اید. اینکه قطعنامه های شورای امنیت کاغذ پاره ای بیش نیست از آن جهت است که هیچ مشروعیتی ندارد و ما با تمام توانمان در مقابل دنیای کفر و استکبار ایستاده ایم و از انقلاب تا کنون بنا نیست به فشارهای زورگویانه آنها در جهت قربانی کردن حقوق ملت کوتاهی کنیم. و در واقع نوعی تحقیر آنها و نشانگر غرور ملی ما ایرانیان است. از دیگر سو نمی توان زیاده خواهی و اقدامات باج خواهانه آنها را نادیده گرفت و ساکت نشست که سکوت هر مسلمان خیانت است به قرآن. لذا اقدام متقابل در مقابل حماقت ها و اهانت های انان ، امری منطقی و طبیعی است و تناقضی با کاغذپاره بودن یا همان عدم مشروعیت و سخیف بودن اقدامات آنها ندارد.
موفق و پیروز باشید. (44221)
دوست عزیز، شما دو مساله را با هم خلط کرده اید. اینکه قطعنامه های شورای امنیت کاغذ پاره ای بیش نیست از آن جهت است که هیچ مشروعیتی ندارد و ما با تمام توانمان در مقابل دنیای کفر و استکبار ایستاده ایم و از انقلاب تا کنون بنا نیست به فشارهای زورگویانه آنها در جهت قربانی کردن حقوق ملت کوتاهی کنیم. و در واقع نوعی تحقیر آنها و نشانگر غرور ملی ما ایرانیان است. از دیگر سو نمی توان زیاده خواهی و اقدامات باج خواهانه آنها را نادیده گرفت و ساکت نشست که سکوت هر مسلمان خیانت است به قرآن. لذا اقدام متقابل در مقابل حماقت ها و اهانت های انان ، امری منطقی و طبیعی است و تناقضی با کاغذپاره بودن یا همان عدم مشروعیت و سخیف بودن اقدامات آنها ندارد.
موفق و پیروز باشید. (44221)
۱۳۸۶-۰۸-۲۸ ۱۴:۲۱:۲۶
مشکل اینجاست که آمریکا اول خود تحریم و یا اقدام می کند و بعد دیگران را نیز به همراهی وامی دارد . در قطعنامه های قبلی در بحران عراق در حضور نیروهای حافظ صلح در هر کجا که خواسته این کار مثالها و موارد قابل اشاره دارد . قدرت آمریکا متاسفانه فقط قدرت نظامی و قدرت سخت افزاری نیست . هنر او در این است که با قدرت نرم خود بقیه و از جمله سازمان ملل را به دنبال می کشد و این امر کار را برای ما دشوار می کند . قطعنامه سوم با هر لحنی که صادر شود علیه ایران است و مقدمه ای برای دنبال شدن بقیه برنامه های آمریکایی ها . متاسفانه برخی از ما گزارش آژانس را مثبت می دانیم در حالیکه بر متخصصین مشخص است که گزارش دو پهلو ست و راه را برای اقدامات بعدی آمریکا هموار کرده است . (44170)
عشق
۱۳۸۶-۰۸-۲۸ ۱۶:۱۵:۲۸
امریکا در سخت افزار ضعیف ودر نرم افزار قوی شده است و برای جنگیدن با ما شرایط لازم را ندارد و بدنبال ضعف ما از هر سوراخ وروزنه ای متمرکز میشود حتی میداند مردم در مضیقه مسکن -کار -ازدواج هستیم. و در دراز مدت یکی وا میره یا ما یا او.واین شیوه جنگیدن در تاریخ جنگهای دنیا بی نظیره .و این جور جنگها موافقین و مخالفین را در دول جهان هزینه میکند.البته این جنگ سی سالی هست که شروع شده .بطور مثال بی ارزشی دلار یخیه دولتهای منطقه ای که امریکا را حمایت کردن گرفته.تمام دلارها بدون پشتوانه است .بزودی فقر و بدبختی گریبان خیلی از کشورهای خاورمینه را خواهد گرفت.همه کشورها دارن دست وپا میزنند خودشون را نزدیکترین به امریکا بچسبانند شاید فرانسه داره میپوکه چون نیاز مند عشقی اواز خوان امریکا شده.البته کشورهای دیگه هم هستن ولی چون همسایه ما هستن اسمشون را نمیارم ولی تابلو هستند (44188)
احمد
۱۳۸۶-۰۸-۲۸ ۱۶:۲۸:۵۱
اگر به عقب برگردیم و جریان پرونده هسته ای را مرور کنیم متوجه میشویم که ای پرونده هیچگاه عقبگرد نکرده
بنظر میرسد عده ای از داخل با بزرگنمایی کارهای ایران در زمینه هسته ای قصد براه انداختن جنگ را دارند تا با آن نقاط ضعف خود را پوشش دهند
در ضمن اگر فکر میکنید که دولت آمریکا از نفت بشکه 200 دلار واهمه دارد راه را به اشتباه رفته اید زیرا طی سالهای اخیر تمام اقدامات آمریکا باعث بالا رفتن قیمت نفت شده است
برای اینکه دید بهتری از بازار نفت بدست آفرید توصیه میکنم کتاب تاریخ جهانی نفت نوشته دانیل یرگین چاپ موسسه روزنامه اطلاعات را مطالعه نمایید (44189)
بنظر میرسد عده ای از داخل با بزرگنمایی کارهای ایران در زمینه هسته ای قصد براه انداختن جنگ را دارند تا با آن نقاط ضعف خود را پوشش دهند
در ضمن اگر فکر میکنید که دولت آمریکا از نفت بشکه 200 دلار واهمه دارد راه را به اشتباه رفته اید زیرا طی سالهای اخیر تمام اقدامات آمریکا باعث بالا رفتن قیمت نفت شده است
برای اینکه دید بهتری از بازار نفت بدست آفرید توصیه میکنم کتاب تاریخ جهانی نفت نوشته دانیل یرگین چاپ موسسه روزنامه اطلاعات را مطالعه نمایید (44189)
بنده كوچك خدا
۱۳۸۶-۰۸-۲۸ ۱۸:۵۵:۳۱
باسلام
بر عكس سالهاي گذشته كه فرش قرمز زير پاي وزراي خارجه سه كشور اروپايي پهن ميكرديم واجازه نميدادند چرخه توليد را حتي در مقياس آزمايشگاهي انجام دهيم به لطف خدا با پايداري دولت مردمي وشجاع احمدي نژاد موفقيتهاي خوبي داشته ايم و بجاي به رخ كشيدن نرم افزار و تجهيزات نظامي دشمن به نيروي معنوي خودمان اتكا كنيم وفراموش نكنيم با همين اعتقاد بود كه حزب الله عزيزلبنان توانست اسراييل را به چالش بكشد واين مخا لفت ها توسط برخي افراد خواسته يا ناخواسته داخلي به سفارش برخي درجهت زير سوال بردن افتخارات و تلاشهاي خوبي است كه در اين زمينه انجام ميشود صورت مي گيرد (44196)
بر عكس سالهاي گذشته كه فرش قرمز زير پاي وزراي خارجه سه كشور اروپايي پهن ميكرديم واجازه نميدادند چرخه توليد را حتي در مقياس آزمايشگاهي انجام دهيم به لطف خدا با پايداري دولت مردمي وشجاع احمدي نژاد موفقيتهاي خوبي داشته ايم و بجاي به رخ كشيدن نرم افزار و تجهيزات نظامي دشمن به نيروي معنوي خودمان اتكا كنيم وفراموش نكنيم با همين اعتقاد بود كه حزب الله عزيزلبنان توانست اسراييل را به چالش بكشد واين مخا لفت ها توسط برخي افراد خواسته يا ناخواسته داخلي به سفارش برخي درجهت زير سوال بردن افتخارات و تلاشهاي خوبي است كه در اين زمينه انجام ميشود صورت مي گيرد (44196)
ع - م
۱۳۸۶-۰۹-۰۱ ۱۶:۱۷:۳۶
ای دوستان و خوانندگان محترم بیایید و واقع بین باشیم اقای البرادعی یک عرب است و او با گزارش هایش می خواهد منافع اعراب را هم لحاظ کند اگر در منطقه جنگ شود کشورهای عربی هم آسیب می بینند پس او نهایت تلاشش را می کند تا از بروز درگیری جلوگیری کند و چقدر کار خوبی هم می کند و نمی خواهد انسانهای بی گناه بیهوده کشته شوند و او رییس یک سازمان معتبر جهانی است و هر چه او در مورد ایران می گوید درست است ولی این بازی قدرت و امتیاز گیری بین قدرتهای مخوف و جهنمی امریکا و رو سیه و انگلیس است و اگر ما در ابعاد هسته ای پیش رفت کنیم امریکا می بازد و امریکا حتی به قیمت جنگ جهانی سوم نمی خواهد بازنده باشد
پس پیشرفت هست ای ایران = باخت امریکا= جنگ ویرانگر
تنها راه چاره ما این است با امریکا روابط دیپلماتیک و سیاسی برقرار کنیم و گول کوته بینی و کج اندیشی مغرضان را نخوریم بیایید به این ملت و کشور نگاه مسئولا نه تری بکنیم اگر توازن یعنی بالانس در روابط خود با شرق و غرب ایجاد کنیم از پیشامد های ناگوار جلوگیری کرده ایم . مگر چه می شود همانطور که رییس جمهور با آقای پوتین دست داد و او را به تهران دعوت کرد دست اقای بوش را هم بفشارد و حسن نیت مردم و کشور ایران را نشان دهد و اینکه ما با امریکا دشمنی نداریم همانطور که با روسیه دشمنی نداریم اگر چه سران روسیه و امریکا هر دو به یک آرمان و هدف فکر می کنند . (44399)
نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.
